نمونه گیری پذیرش و افزونگی اجزاء: تعیین سناریوی بهینه در سیستم های k از m

«نمونه گیری پذیرش» و «افزونگی اجزاء»، دو عامل افزایش پایایی در سیستم های k از m هستند. با توجه به هزینه های نمونه گیری و افزونگی، برای دست یابی به مقدار مشخصی از پایایی، تعیین یک روش اقتصادی ضروری است. در این مقاله، مدلی برای تعیین سناریوی بهینه با در نظر گرفتن هر دو عامل نمونه گیری و افزونگی اجزاء ارائه شده است. یک سناریو شامل تعداد نمونه جهت بازرسی، عدد پذیرش و تعداد جزء در یک سیستم k از m است. ابتدا توابع مناسب برای تعیین تابع پایایی معرفی می شوند. سپس، تابع هزینه ی کل به عنوان معیار تعیین سناریوی بهینه تعریف می شود. با تعریف یک بازه ی پایایی به عنوان مقدار پایایی هدف، تمام سناریوهایی که مقادیر مربوط به آن بازه را ایجاد می کنند در نظر گرفته می شوند و بر اساس هزینه ی کل، سناریوی بهینه انتخاب می شود.