بررسی فراوانی وقوع سوانح و حوادث و عوامل مرتبط با آن در دانش آموزان 14-11 ساله ی استان اصفهان در سال 1394

 افزایش حوادث در میان دانش آموزان با توجه به پیشرفت تکنولوژی ایجاب می کند که موضوع سلامت فردی دانش آموزان از جنبه های مختلف مورد ارزیابی قرار گیرد. پژوهش حاضر، با هدف بررسی فراوانی وقوع سوانح و حوادث و عوامل مرتبط با آن در دانش آموزان 14-11 ساله در استان اصفهان در سال 1394 طراحی و اجرا گردید.  این مطالعه، قسمتی از طرح گرانت به شماره ی 188169 بود که به صورت توصیفی- مقطعی بر روی 3242 دانش آموز به شیوه ی نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه ی از قبل تهیه شده ی معاونت بهداشتی استان اصفهان بود که توسط پرسشگر آموزش دیده تکمیل گردید. فراوانی وقوع حوادث ترافیکی و غیر ترافیکی در طی یک سال 8/29 درصد بود. وقوع حادثه با جنسیت پسر ارتباط معنی داری داشت (01/0 = P). بیشترین قسمت های آسیب دیده، اندام ها (6/80 درصد) بودند و حوادث بیشتر در حیاط مدرسه (2/19 درصد) و به علت زمین خوردن (0/52 درصد) ایجاد شده بود. پرتاب کردن اشیا به سمت همدیگر (02/0 = P، 29/5 = Odds ratio یا OR) و پشت پا زدن به دوستان در مسیر مدرسه (04/0 = P، 30/4 = OR)، بیشترین سهم را در وقوع حوادث داشتند. یافته ها نشان داد که فراوانی وقوع حوادث ترافیکی و غیر ترافیکی در حدود دو برابر بیشتر از فراوانی وقوع حوادث در یک سال در چین ولی کمتر از سطح کشوری است. وقوع حادثه در پسران به صورت معنی دار بیشتر بود. بنابراین توصیه می شود، برای کاهش سوانح و حوادث بهتر است به دانش آموزان به خصوص پسران توجه ویژه ای گردد و رفتارهای فیزیکی آنان با آموزش های مناسب رفتاری در جهت فعالیت های سالم و کم خطر هدایت شود.