بررسی توان خودمراقبتی و عوامل مرتبط با آن در سالمندان مبتلا به بیماری های مزمن در سال 1397

با پیر شدن افراد، خطر زندگی با بیماری های مزمن افزایش می یابد که باعث محدودیت فعالیت جسمانی و روانی افراد سالمند شده و کاهش کیفیت زندگی را به دنبال دارد. سازمان بهداشت جهانی ترویج مراقبت از خود را برای پیشگیری و درمان بیماری های مزمن توصیه می کند. هدف از این مطالعه تعیین توان خودمراقبتی و عوامل مرتبط با آن در سالمندان مبتلا به بیماری های مزمن مراجعه کننده به درمانگاه های تخصصی مراکز آموزشی درمانی اردبیل بود. در این مطالعه مقطعی، تعداد 222 نفر از سالمندان مبتلا به بیماری های مزمن (عضلانی- اسکلتی، دیابت، قلبی- عروقی و کلیوی) مراجعه کننده به درمانگاه های تخصصی مراکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره)، فاطمی و علوی اردبیل در سال 1397 با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. گردآوری داده ها با استفاده از فرم مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه توانایی خودمراقبتی افراد سالمند (SASE) انجام شد. در نهایت، داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آنالیز چندمتغیره رگرسیون لوجستیک در نرم افزار آماری SPSS-16 تجزیه و تحلیل شدند. تعداد 191 نفر (86%) از سالمندان، توان خودمراقبتی نامطلوب داشتند و تنها 31 نفر (14%) از توان خودمراقبتی مطلوب برخوردار بودند. زنان سالمند، توان خودمراقبتی بهتری نسبت به مردان داشتند (0/015=p) در حالی که بیماران متاهل (0/004=p)، مطلقه (0/045=p) و بیوه (0/013=p) در مقایسه با افراد مجرد، از توانایی خودمراقبتی نامطلوبی برخوردار بودند. بر اساس نتایج مطالعه حاضر، مراقبت از خود در سالمندان مبتلا به بیماری های مزمن نامطلوب بود، بنابراین تدوین و اجرای برنامه های ارتقای خودمراقبتی سالمندان یک ضرورت به نظر می رسد.