ارزیابی توزیع بافتی آنزیم رودناز در گونه های بومی ماهیان جنس باربوس

سیانید آزاد یک سم قوی در محیط هایی آبزیان می باشد. ماهیان آب شیرین حساس ترین گروه آبزیان به سیانید هستند که در غلظت های بالا تر از g/L 20 مرگ و میر بالایی ایجاد می شود. تماس ماهیان با یون سیانید سبب بروز استرس، افزایش مرگ و میر و بالا رفتن قابل توجه بار متابولیکی می شود. رودناز یک آنزیم میتوکندریایی عمومی در پروکاریوت ها و یوکاروت ها می باشد که یون سیانید را با تبدیل آن به تیوسیانات، سم زدایی می نماید. هدف از این مطالعه ارزیابی و مقایسه توزیع بافتی آنزیم رودناز در بافت های مختلف 4 گونه از ماهیان بومی شامل برزم، بنی، شیربت و گطان می باشد. در مطالعه حاضر 10 نمونه از هر گونه ماهی (در مجموع 40 نمونه) با میانگین طول 5/6± 5/32 و میانگین وزن110 ± 440 گرم از چهار منطقه ذخیره صید رودخانه کارون  شامل گتوند، شوشتر، دارخوین و اهواز  جداسازی شدند. فعالیت آنزیم رودناز در بافت های کبد، کلیه، آبشش و روده ها اندازه گیری شد. واحد فعالیت آنزیم بر اساس میکرومول تیوسیانات تولید شده در مدت یک دقیقه در دمای 37 درجه سانتی گراد و 2/9= pH محاسبه و بر اساس واحد U/mg پروتئین ارایه گردید. فعالیت آنزیم رودناز در تمام بافت های مورد مطالعه و با مقادیر متفاوت تایید گردید. بیشترین میزان فعالیت آنزیم در کبد و کلیه و پس از آن در آبشش و روده ها بدست آمد. فعالیت ویژه آنزیم در محدوده 337/0-135/0 در کبد، 262/0-113/0 در کلیه، 157/0-121/0 در آبشش و162/0-094/0در روده ها بدست آمد. نتیجه گیری نهایی: نتایج این تحقیق نشان می دهد که آنزیم رودناز در بافت های مختلف گونه های مورد مطالعه بیان می شود و ممکن است در اعمال فیزیولوژیک مختلف نقش داشته باشد که تعیین دقیق این اعمال نیازمند تحقیقات بیشتر می باشد.