بررسی اثر عصاره هیدروالکلی دانه گیاه کتان(Linum Usitatissimum L.) بر سمیت ژنتیکی ناشی از سیکلوفسفامید روی لنفوسیت های خون محیطی انسان

گیاهان دارویی هم چون گیاه کتان نقش مهمی در سلامت افراد و جوامع بشری دارند. با توجه به خواص فیتوشیمیایی گیاه کتان، در این مطالعه بر آن شدیم تا اثرات هیدروالکلی دانه این گیاه را بر سمیت ژنتیکی ناشی از سیکلوفسفامید در لنفوسیت های خون محیطی بررسی نمائیم. ابتدا عصاره دانه کتان به روش ماسراسیون با استفاده از حلال اتانول در دو نوبت تهیه شد. سپس نمونه های خونی بعد از 1 ساعت انکوباسیون با غلظت های مختلف کتان، با Mµ 750 در بن ماری 37 درجه به مدت 24ساعت انکوبه گردید. سپس جهت ارزیابی تولید میکرونوکلئوس در لنفوسیت های دوهسته ای مهار شده در سیتوکینز، لام تهیه شد و با میکروسکوپ نوری بررسی گردید. سپس با استفاده از نرم افزار SPSS   و آزمون(posttest:Tukey) ANOVA، مقادیر مختلف میانگین ها با هم مقایسه شد.  انکوبه کردن نمونه های خونی با سیکلوفسفامید موجب القای ژنوتوکسیسیته در لنفوسیت ها شده و مجاور نمودن سلول ها از قبل با عصاره هیدروالکلی دانه کتان به مقدار قابل توجهی تعداد میکرونوکلئوس ها را کاهش می دهد(P<0.0001). نتایج این مطالعه نقش موثر عصاره دانه کتان به عنوان عامل محافظتی در برابر ژنوتوکسیسیته سیکلوفسفامید را نشان می دهد. در این پژوهش مشخص گردید که عصاره دانه کتان یک آنتی ژنوتوکسیک قوی در برابر آسیب های DNA ناشی از سیکلوفسفامید می باشد. و از آن جایی که عصاره دانه کتان به تنهایی اثرات سمیت سلولی ندارد، می توان از آن به عنوان یک عامل محافظتی در برابر اثرات سمی سیکلوفسفامید استفاده کرد.