ضرورت باز تعریف عقد بیع

تعریف ماده 338 قانون مدنی از بیع، که برگرفته از فقه امامیه میباشد. از جنبه های متعددی موردانتقاد حقوقدانان و حتی فقهای همعصر واقع گردیده است. بهعنوانمثال درج عبارت تملیک، باعث بروز تعارض ظاهری عقد بیع با تعریف خود عقد شده است. همچنین تضییق حکم بر عین بودن مبیع، نیز منجر به بروز شائبه عدم امکان بیع نسبت به اموال غیرمادی و حقهای مالی قابلانتقال گردیده است.
تحقیق حاضر سعی نموده با توجه به دستاوردهای ناشی از باز پژوهشی صاحبنظران، ضمن مرور و تحلیل ایرادات وارده بر تعریف و ریشهیابی آنها، مساله ضرورت تبعیت از عرف در شناسایی متعلق بیع که در تعریف مغفول مانده است، توسط کنشگران قانونگذاری در اصلاحات بعدی مطمح نظر قرار گیرد.