ارزیابی برخی از پاسخ های مورفو- فیزیولوژیکی ژنوتیپ های مرکبات به تنش شوری

به منظور ارزیابی و شناسایی ژنوتیپ های متحمل به شوری، برخی از دانهال های مرکبات غربال شده نسبت به شوری موجود در کلکسیون مرکز تحقیقات مرکبات رامسر و ایستکاه تحقیقاتی داراب و ژنوتیپ های تجاری متحمل (کلئوپاترا ماندارین) و حساس (ترویر سیترنج) در سه سطح، صفر(شاهد)، 40 و 90 میلی مولار سدیم کلراید در شرایطگلخانه بررسی شدند. در هفته دوزادهم پس از شروع تنش  صفات سطح برگ، سطح ویژه برگ، رشد طولی و قطری ساقه، ضخامت برگ، وزن تر و خشک اندام هوایی، میزان نکروزه شدن و ریزش برگ ها، مقدار آب نسبی برگ، میزان عناصر سدیم، پتاسیم و نسبت پتاسیم به سدیم مورد مطالعه قرار گرفتند. ژنوتیپ های مورد بررسی از نظر کلیه صفات به جز سطح ویژه برگ پاسخ متفاوت نشان دادند. تنش شوری کاهش معنی داری در سطح برگ، میزان رشد طولی و قطری ساقه، ضخامت برگ، وزن تر و خشک اندام هوایی و مقدار آب نسبی برگ و نیز افزایش معنی دار میزان نکروزه شدن و ریزش برگ ها و میزان عناصر سدیم و پتاسیم در ژنوتیپ های غربال شده ایجاد کرد. بررسی نمره تحمل به تنش (STS) نشان داد دو ژنوتیپ بومی ایران شامل G25 و G8 در کنار ژنوتیپ متحمل کلئوپاترا ماندارین مقاومت به شوری بالایی داشتند. با در نظر گرفتن هم زمان خصوصیات فیزیولوژیک و STS ژنوتیپ های G8و کلئوپاترا ماندارین به عنوان بهترین ژتوتیپ ها گزینش شدند. بنابراین این ژنوتیپ هاپس از بررسی خصوصیات باغی برای استفاده به عنوان پایه در مناطق دارای خاک یا آب شور توصیه می شوند.