ارزیابی آسیب پذیری مکانی زیرساخت های استان آذربایجان غربی با رویکرد پدافند غیرعامل

هدف اصلی این پژوهش ارزیابی میزان آسیب پذیری زیرساخت های استان آذربایجان غربی می باشد. برای این منظور با بهره گیری از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) فرآیند ارزیابی انجام گرفته است. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی - تحلیلی است. در این تحقیق از مدل تصمیم گیری چند معیاره به روش همپوشانی لایه ها استفاده شده است. داده های مکانی مربوطه از مراکز و مراجع رسمی کشور جمع آوری شده و جهت سنجش و تعیین معیارها از منابع مکتوب و پرسشنامه از خبرگان محلی و متخصصین استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان   می دهد که پخش فضایی زیرساخت های استان آذربایجان غربی متمرکز و از الگوی خوشه ایپیروی می کند و این نوع پخشایش آسیب پذیری مکانی زیرساخت ها را چند برابر کرده است. همچنین 10 درصد زیرساخت های استان را زیرساخت های حساس و مهم (از منظر استانی) را شامل می شود که از این میان 45 درصد زیرساخت های استان در معرض آسیب پذیری خیلی زیاد، 6/16 درصد آسیب پذیری زیاد، 2/14 درصد آسیب پذیری متوسط، 4/16 آسیب پذیری کم و 5/12 آسیب پذیری خیلی کم قرار دارد. همچنین نتایج نشان می دهد که مناطق مرزی استان ازجمله شهرستان های سردشت، پیرانشهر، اشنویه، سلماس و ماکو مناطق آسیب پذیر استان می باشد که در صورت استقرار زیرساخت های جدید توجه به پهنه های آسیب پذیر استان ضروری می باشد. همچنین نتایج پژوهش حاکی از آن است که تراکم زیرساخت های حیاتی و حساس استان نیز در پهنه های آسیب پذیری خیلی زیاد و زیاد نشان دهنده عدم مدیریت بهینه استقرار فضایی زیرساخت ها در پهنه استان  می باشد.