تبیین جامعه شناختی رابطه بین اعتیاد اینترنتی و انزوای اجتماعی جوانان شهر تهران

در مقاله حاضر رابطه میان اعتیاد به اینترنت و انزوای ارزشی و اجتماعی در بین جوانان 18 تا 29 سال ساکن در شهر تهران تبیین شده است. روش تحقیق پیمایشی و حجم نمونه 384 نفر با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته با پایایی 74/0 و اعتبار محتوایی استفاده گردید. در تدوین چارچوب نظری از نظریه های گریفیتز (1998)، کیم (2000)، آفونسو (1999)، گرانووتر (2001)، سیمن (1959) و چلبی و امیرکافی (1383) استفاده شد. نتایج حاصل از رگرسیون چندگانه و تحلیل مسیر نشان داد که در مجموع شاخص های شش گانه اعتیاد اینترنتی (برجستگی، تغییر خلق، تحمل، کناره گیری، تعارض و بازگشت) به میزان 44 درصد انزوای اجتماعی جوانان را تبیین می کنند. در این میان بیشترین سهم و تاثیر را مولفه تغییر خلق با بتای 389/0 = β و پس از آن مولفه های نشانه های کناره گیری با بتای 281/0 = β داشته اند. در مقابل، دو مولفه تحمل با بتای 269 = β و بازگشت با بتای 211/0 = β کم اثرترین مولفه های اعتیاد اینترنتی در تبیین انزوای اجتماعی جوانان بودند.