مقایسه بین ارزش های والدین و فرزندان (مورد مطالعه: کلیه خانواده های دارای فرزند 30-15 سال ساکن شهر تهران)

پژوهش حاضر سعی دارد به بررسی رابطه بین ارزش های والدین و ارزش های فرزندان بپردازد. منظومه یا نظام ارزش ها به عنوان بنیادی ترین مولفه فرهنگی هر جامعه، معمولا از طریق نفوذ تدریجی به سازمان شخصیتی افراد، نهادها و ساختارهای اجتماعی، خود را در جلوه های انتزاعی بازتولید کرده و در بسترهای روانی و اجتماعی در پرتو گفتمان غالب جامعه به حیات خود ادامه می دهند. دگرگونی در ارزش ها، موجب بروز تغییرات در رفتار افراد جامعه می گردد. چارچوب نظری این تحقیق براساس نظریات: رابرت مرتون، دیدگاه مکانیکی مبتنی بر همگرایی، دیدگاه تفریدی مبتنی بر واگرایی رونالد اینگلهارت، یان رابرتسون، مانهایم است. این پژوهش به صورت پیمایشی و بهره گیری از شیوه پرسشنامه محقق ساخته شده انجام شده است. پرسش نامه ها به کمک روش نمونه گیری تصادفی بین 400 نفر از خانواده های ساکن تهران که دارای فرزند 30-15 سال می باشند، به صورت خوشه ایاز پنج منطقه شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز تهران توزیع شده است. آزمون آلفا کرونباخ نشان داد که شاخص های اصلی این تحقیق از ضرایب روایی نسبتا بالایی برخوردار است. تکنیک های آماری مورد استفاده جدول توزیع فراوانی، آماره های مرکزی و پراکندگی، تحلیل عاملی، همبستگی بین متغیرها می باشد که به کمک نرم افزار spss مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان می دهد بین ارزش های والدین و فرزندان رابطه معنادار وجود دارد و بیشترین همگرایی در بین ارزش های اجتماعی والدین و ارزش های اجتماعی والدین است.