بررسی چگونگی استحاله قدرت و کارکرد امنیتی افواج در ایران دوره قاجار

هدف از تحقیق پیش رو بررسی دلایل به استحاله رفتن قشون نظامی ایران در دوره قاجار است. به لحاظ نظری بودن محتوای پژوهش حاضر نوع روش تحقیق در این پژوهش توصیفی - تحلیلی می باشد. روش گردآوری اطلاعات در این پژوهش اسنادی - کتابخانه ای است. یافته های تحقیق در ارتباط با کاهش کارکرد انتظامی و استحاله قدرت قشون در دوره قاجار نشان می دهدساختار نظامی ایران در دوره قاجار، ساختاری کهن و ناکارآمد بود که ازلحاظ فنون و امکانات نظامی در مراحل ابتدایی به سر می برد. نیروی نظامی عمدتا از ایلات و عشایر و ترکیبی از قومیت ها و گروه های مختلف بود. سواران ایلات و عشایر فقط از سران ایل تبعیت می کردند. کشور فاقد یک ارتش منسجم و منظم ملی بود. در کنار آن فرماندهان، مدیران و گردانندگان امور نظامی، به ارتش صرفا به صورت محلی برای کسب درآمد و منافع شخصی خود می نگریستند. این عمل راه را بر هرگونه اصلاحات نظامی می بست. نحوه ی سربازگیری در دوره ی قاجار کاملا تبعیض آمیز بود و فقط با میل و اراده حاکم محل، خانواده ها  مجبور بودند که یک نفر از افراد خانواده را به نام سرباز تحویل دهند. ارتش ایران ازلحاظ تجهیزات جنگی و سلاح و مهمات وضع خوبی نداشت. سلاح ، قدیمی و سنتی بود و کارآیی چندانی نداشتند. از نظر دانش نظامی و تاکتیک های جنگی نیز ارتش ایران کاملا بی بهره بود. ارتش ایران هیچ اطلاعی از فنون مهندسی نداشت و به علت فقدان صنف مهندس از فنون سنگربندی و استحکامات چیزی نمی دانستند. تاکتیک ها و فنون جنگی نیز متعلق به قرن های گذشته بود.