بررسی عملکرد سطحی آسفالت حفاظتی چیپ سیل بر روی اساس تثبیت شده سیمانی

چیپ سیل باپخش مصالح دانه ای بر روی قیر امولسیون برای حفاظت رویه های سطحی اجراء می شود. مهمترین خرابی چیپ سیل  کنده شدن سنگدانه از سطح رویه می باشد در این مطالعه سعی شد برخی از این عوامل شامل نوع قیر، نوع دانه بندی و درصد قیر در وقوع این خرابی بررسی شود. رویه ای که چیپ سیل بر روی آنها اجرا شده،  اساس تثبیت شده با سیمان و قیر مورد استفاده در این تحقیق شامل دو نوع قیر امولسیون و امولسیون با پودر لاستیک است و دانه بندی مورد استفاده نشریه شماره 234 در طراحی چیپ سیل شامل سه نوع دانه بندی می باشد که در این تحقیق از دانه بندی نوع (ج) که ریز ترین دانه بندی می باشد استفاده شد. با توجه به اینکه سطح رویه تثبیت شده، یک سطح صاف و بدون خلل و فرج می باشد از یک نوع دانه بندی پیشنهادی که در مطالعه حاضر تحت عنوان دانه بندی نوع (د) مطرح شده است استفاده شد. در این تحقیق از آزمایش جاروب و آزمایش پخش ماسه برای بررسی عملکرد سطحی رویه بهره گرفته شد. از آزمایش جاروب برای مقایسه تاثیر نوع دانه بندی، درصد قیر، نوع قیر و لایه زیرین چیپ سیل استفاده شد همچنین از آزمایش پخش ماسه به منظور بررسی نوع دانه بندی و تاثیر درصد قیر در عمق بافت چیپ سیل مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که استفاده از قیر امولسیون با پودر لاستیک باعث کاهش تقریبا 20 الی 23 درصد از دست رفتن سنگدانه در سطح چیپ سیل می شود. همچنین میزان کنده شدن سنگدانه با ریزتر شدن دانه بندی رابطه مستقیم دارد و بطورمتوسط 14 درصد کاهش می یابد. همچنین نتایج حاصل از آزمایش پخش ماسه نشان داد که استفاده از چیپ سیل بر روی  اساس سیمانی باعث افزایش مقاومت لغزندگی رویه می شود.