ارزیابی اثر ساختار مالکیت شرکت های خانوادگی بر پاداش هیات مدیره تحت تاثیر ارتباطات سیاسی در بورس اوراق بهادار تهران

هدف اصلی این پژوهش آزمون رابطه میان شرکت های خانوادگی و پاداش هیات مدیره تحت تاثیر ارتباطات سیاسی در بازار بورس اوراق بهادار تهران می باشد. از آن جایی که ساختار مالکیت خانوادگی، ساختار تصمیم گیری است که توقع کسب سود و افزایش ثروت در اولویت قرار ندارد. چنانچه اعضای خانواده به عنوان عضو هیات مدیره انتخاب شوند، عملکرد شرکت بهتر از حالتی است که اعضای غیر خانواده عضو هیات مدیره باشند زیرا پاداش کمتری دریافت می کنند و کمتر به طرحهای انگیزشی واکنش نشان می دهند و بیشتر به دنبال ایجاد ارزش در شرکت هستند. روش شناسی: در این پژوهش، تاثیر ارتباطات سیاسی بر رابطه میان شرکت های خانوادگی و پاداش هیات مدیره برای نمونه ای متشکل از 90 شرکت پذیرفته شده در بازار بورس اوراق بهادار تهران و طی قلمرو زمانی سال های 1390 تا 1396 مورد بررسی قرار می گیرد. روش آماری مورد استفاده برای آزمون فرضیه های پژوهش نیز روش داده های تابلویی (پنل دیتا) می باشد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری فرضیه های پژوهش نشان می دهد که مطابق پژوهش های پیشین، میان شرکت های خانوادگی و پاداش هیات مدیره رابطه ی معناداری وجود دارد. همچنین مالکیت نهادی و بیشتر بودن سهام اعضای خانوادگی در شرکت تاثیر معناداری بر رابطه مذکور دارد. در نهایت، نتایج پژوهش حاکی از آن است که ارتباطات سیاسی تاثیر معناداری بر رابطه میان شرکت های خانوادگی و پاداش هیات مدیره دارد.