برساخت زنانگی در گفتمان تشکل های اصولگرا زنان، تاکتیک ها و سازوکارهای گفتمانی

این پژوهش با هدف مطالعه ی چگونگی برساخت سوژه ی زنانگی در تشکل های اصولگرای زنانه به تحلیل گفتمان متن های منتشر شده توسط مرکز تحقیقات زن و خانواده وابسته به حوزه ی علمیه ی خواهران قم و شورای فرهنگی- اجتماعی زنان وابسته به شورای عالی انقلاب فرهنگی، در بازه ی زمانی سال های 1381 تا 1389 پرداخته است. یافته ها نشان می دهد این گفتمان از سه منظر بدن، میل جنسی و نقش های جنسیتی به زنانگی نگریسته و سه تاکتیک گفتمانی محرک خواندن بدن زنانه، به رسمیت نشناختن میل جنسی زن و قداست خانواده و زن در مقام مادر و همسر را در برساخت زنانگی به کار می گیرد. این گفتمان با برساخت دوگانه ی خود و دیگری نظام سرمایه داری غرب، سوژه ی زنانگی را در قالب دو دسته ابژه مطیع و سرکش بازنمایی کرده به طوری که ابژه های مطیع، را به عنوان الگوهای مطلوب تکثیر کرده و ابژه های مقاوم را با هدف اعمال هرچه بیشتر قدرت و انقیاد سوژه ی زنانه طرد کرده و به حاشیه می راند تا در نهایت، با بازتولید ساختارهای امتیاز دهنده ی سنتی و قانونی برای مردان سرپرستی ایشان بر زنان را در سطوح خرد و کلان تداوم بخشد.