مقایسه مهارت سرعت نامیدن در کودکان طبیعی 7 و 8 ساله شهر تهران

هدف نامیدن سریع، توانایی شخص در درک یک نماد بینایی و بازیابی آن به طور سریع و صحیح است. هنگام نامیدن فرد ممکن است دچار خطا شود یا خطای خود را اصلاح کند. تکالیف نامیدن سریع، بهترین وسیله برای غربالگری و ارزیابی اختلال خواندن و پیشگیری اولیه است. با توجه به اهمیت سرعت نامیدن  در مهارت های خواندن و نبود اطلاعات پایه درباره وضعیت سرعت نامیدن کودکان فارسی زبان، این پژوهش در نظر داشت به بررسی این مهارت در دو گروه از کودکان فارسی زبان 7 و 8 ساله بپردازد و ارتباط این مهارت را با سن و جنسیت بررسی کند و تعداد خطاها و خود تصحیحی ها را در این دو گروه سنی مقایسه کند. روش بررسی این پژوهش به صورت مقطعی و علی مقایسه ای روی 203 دانش آموز پسر و دختر طبیعی در پاییز 1393 به مدت 4 ماه انجام شد. نمونه ها ازمدارس پنج منطقه جغرافیایی شمال، جنوب، شرق، غرب، مرکز شهر تهران به روش خوشه ایچند مرحله ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان در این مطالعه از نظر بهره هوشی، بینایی و شنیداری هنجار بودند و از رشد طبیعی زبان برخوردار بودند. از تمامی این کودکان آزمون های نامیدن خودکار سریع و محرک های متناوب سریع گرفته شد. صدای کودک حین اجرای آزمون ضبط می شد و بعد از گوش دادن به صدای ضبط شده با استفاده از کرونومتر، زمان نامیدن هر تکلیف به طور جداگانه اندازه گیری و ثبت شد و علاوه بر زمان نامیدن، تعداد خطاها و خودتحصیحی ها شمرده می شد. برای بررسی ارتباط سرعت نامیدن و سن از آزمون مانوا استفاده شد، از این آزمون همچنین برای تعیین ارتباط سرعت نامیدن و جنسیت استفاده شد و ارتباط تعداد خطاها و خود تصحیحی ها با سن، از طریق آزمون کای دو بررسی شد. یافته ها نتایج آزمون مانوا تفاوت معناداری را در زمان نامیدن بین دو گروه سنی نشان داد (9/35 =(P<001 ، f (6,196) . نتایج نشان داد کمترین میانگین زمان نامیدن در دو گروه سنی مربوط به تکلیف اعداد است که در کودکان 7 و 8ساله به ترتیب 34/15 و 28/47 ثانیه بود. بیشترین میانگین سرعت نامیدن مربوط به تکلیف رنگ ها بود که در دو گروه سنی 7 و 8 سال به ترتیب 89/55 و 76/47 بود. نتایج نشان داد زمان نامیدن هر شش تکلیف به تفکیک، به طور معناداری در گروه سنی 8 سال کمتر از 7ساله ها بود، اما میانگین زمان نامیدن همه تکالیف در دو گروه دختران و پسران تفاوت معناداری را نشان نداد (P>0/05)، در مقایسه میانگین تعداد خطاها بین دوپایه تحصیلی نتایج آزمون آماری کای دو نشان داد بین فراوانی تعداد خطاها در دو گروه سنی 7 و 8 سال تفاوت معناداری وجود ندارد (df=13، P>0/05 X2=11/86). در مقایسه میانگین تعداد خودتحصیحی ها بین فراوانی تعداد خود تحصیحی ها در دو گروه سنی 7 و 8 سال نتایج تفاوت معناداری را نشان نداد (df=13، P>0/05 X2=16/564). نتیجه گیری یافته ها نشان داد با افزایش سن، زمان نامیدن کاهش می یابد، ولی جنسیت در سرعت نامیدن تاثیری ندارد. همچنین افزایش سن روی تعداد خطاها و خود تصحیحی ها بی تاثیر است. تفاوت معنادار در تکلیف سرعت نامیدن در دو سن نزدیک به هم نشان دهنده این موضوع است که این مهارت بسیار متاثر از سن است، بنابراین لازم است داده های هنجار این مهارت در گروه های سنی مختلف و نزدیک به هم ارائه شود.