تحلیل نشانه روان کاوی رمان نوجوان «مسابقه دات کام» با رویکرد واسازی

نشانه شناسی یک روش خواندن متن است که میتواند جهت خوانش متن درون رویکردهای گوناگونی به کار زبان میتواند از « گرفته شود. مهم ترین رویکرد پساساختگرا، واسازی است. اگرچه ساختگرایی مدعی است که میخواهد، با به چالش کشیدن ادعای » واسازی « ، اما در نقطه مقابل ،» انسجام، پایداری و معنا پشتیبانی کند » واسازی « . ساختگرایان، نشان دهد: زبان و متن معانی روشن خودشان را نفی میکنند و در تردید میافکنند نقد تقابل های  سلسله مراتبی ای است که ساختار تفکر غربی را تشکیل دادهاند، تقابل هایی مانند درون/بیرون، حضور/غیاب. با توجه به اینکه نشانه شناسی بررسی روابط نشانه ها و چگونگی سازوکار تولید معنا در متنبر اساس رویکرد واسازی دریدا و » مسابقه دات کام « است، پژوهش پیشرو خوانشی نشانه شناختی را از رمان نظریات روانکاوانه فروید ارائه میدهد. در واقع، این پژوهش با روش تحلیلی توصیفی و با رهیافت نظریه - نشانه شناسی واسازی به بررسی روانکاوانه شخصیتها، گفتمان ها، کنش های داستان میپردازد. در راستای اینکه هدف از نقد پساساختگرا ایجاد امکان دلالت های جدید در متن است، هدف تحلیل پساساختگرای پیشرو پاسخ به سه پرسش اساسی است: اول اینکه چه عوامل واسازیای در گفتمان ها و کنش های ناهشیار شخصیت های داستان مذکور، به مثابه نشانه روانی، موجود و ممد دگرخوانیای متباین با خوانش مسلط متن است؟ دوم، با التفاتی که دریدا به نقش روانکاوی در فرآیند واسازی داشته است، چگونه نشانه ها، در جهت دگرخوانی متن، تقابل نهاد/فراخود را در سه گانه فروید خود/ فراخود/ نهاد واسازی مینمایند؟ و سوم اینکه در متن مذکور چه نسبتی میان سه گانه نیکولایوا داستان کودک پیشاهبوطی/ کارناوالی/ پساهبوطی با واسازی دیده میشود؟ فقر پژوهشی در زمینه مطالعات نشانهشناختی ادبیات کودک و نوجوان در ایران و عدم توجه بسنده به مطالعات بین رشته ای لزوم پژوهش در این زمینه را انکارناپذیر مینماید. پژوهش پیشرو برای نخستین بار خوانشی پساساختگرا از متنی در گستره ادبیات کودک و نوجوان در ایران ارائه و نیز نخستین بار است که رابطه پساساختگرایی با خوانش روانشناختی متن را واکاوی می نماید.