بررسی نحوی معنایی چند حرف اضافه ساده زبان کردی (گویش سورانی) بر پایه نحو ذره بنیاد

در نظریه نحو ذره بنیاد، گره های پایانی، حاوی مولفه های نحوی- معنایی و کوچک تر از تکواژ هستند. بیشتر تکواژها در چندین گره پایانی پخش می شوند؛ بنابراین، تکواژها در درختچه ها بازتاب می یابند و نه در یک گره پایانی. هر گره پایانی حاوی یک مولفه خاص است. این مولفه ها در یک سلسله مراتب جهانی به نام توالی نقش ها چیده می شوند و از اصل یک ویژگی واژنحوی-یک مولفه-یک هسته پیروی می کنند. در این نظریه مانند رویکرد کارتوگرافیک، جهانی بودن ساخت های نحوی و چینش ثابت شاخص هسته متمم پذیرفته می شود. همچنین، واژگان حاوی درختچه هایی است که اطلاعات مفهومی و واجی را در خود دارد. در این راستا، در این نظریه،کوچک ترین صورت یک مدخل واژگانی چنین است: اطلاعات واجی، درخت نحوی، اطلاعات مفهومی . به علاوه، بازنمون عملیاتی است که درخت های ساخته شده از رهگذر نحو را با درختچه های ذخیره شده در درون مدخل های واژگانی پیوند می دهد. این نوشتار ساختار نحوی معنایی چند حرف اضافه ساده زبان کردی (سورانی) را به شیوه تحلیلی بر پایه نحو ذره بنیاد می کاود. از آنجا که پیچیدگی ساختواژی نشان دهنده پیچیدگی نحوی است و در شماری از زبان ها رابطه بین تکواژها و هسته های نحوی/مولفه های معنایی نماینده آنها یک رابطه یک به یک است، در ساخت نحوی زیرین همه زبان ها باید این رابطه وجود داشته باشد.  بررسی داده های پژوهش حاضر طبق اصل بازتاب بیکر و اصل یکنواختی چامسکی نشان می دهد که اگرچه حروف اضافه ساده زبان کردی همگی یک تکواژی هستند، همگی، به جز  حروف اضافه l{(در، مکان نما) که یک مولفه دارد(مکان)، بیش از یک مولفه معنایی دارند، یعنی، بین مولفه های معنایی/هسته های نحوی و ساختواژه آنها رابطه یک به یک وجود ندارد. حرف اضافه bO: (به، مقصدنما) دو مولفه مکان و مقصد، حرف اضافه l{(از، مبدانما) سه مولفه مکان، مبدا و مقصد، حرف اضافه  b{r{w(به سوی) مولفه های مکان، مقصد و اندازه و حرف اضافه ta (تا) سه مولفه مکان، مقصد و بست دارد. حرف اضافه w{/b{(به، با) در حالت ابزاری دارای مولفه های ابزار، به ای، اضافه، مفعولی و فاعلی و در حالت به ای دربردارنده مولفه های به ای، اضافه، مفعولی و فاعلی است. بعلاوه، پژوهش کنونی شیوه چینش مولفه های این حروف اضافه و دلایل همانندی l{و w{را نیز به دست می دهد.