انتخاب راهبردهای کنش گفتاری تقاضا در زبان کردی بر اساس دو عامل اجتماعی جنسیت و قدرت

پژوهش حاضر که در حوزه کاربردشناسی و جامعه شناسی زبان انجام شده، به بررسی و تحلیل نوع و تعداد راهبردهای بیان تقاضا در زبان کردی-گویش مکری- با در نظر گرفتن تاثیر یا عدم تاثیر عوامل اجتماعی نظیر جنسیت کاربر زبانی و سطح قدرت مخاطب می پردازد. بدین منظور، جهت گردآوری داده ها، پرسش نامه آزمون تکمیل گفتمان حاوی 12 موقعیت میان 130 نفر از گویشوران کردزبان (زن و مرد به تعداد مساوی با محدوده سنی بین 25 تا 35 سال و حداقل سطح سواد کارشناسی) بومی شهرستان مهاباد واقع در جنوب استان آذربایجان غربی توزیع گردید. علاوه بر پرسش نامه از روش مشاهده مستقیم (حدودا 7 ساعت ضبط مکالمه روزمره در موقعیت های مختلف اما کاملا طبیعی و غیر تصادفی) استفاده شد تا بتوان داده هایی معتبر به لحاظ آماری جمع آوری نمود. الگوی درک کنش های گفتاری بین فرهنگی بلوم-کولکا، هاوس و کاسپر (1989) به عنوان چارچوب نظری اصلی پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. در کنار این الگو، از راهبردهای ادب براون و لوینسون (1987) نیز به عنوان ابزاری کمکی بهره گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت بین زن و مرد در انتخاب نوع راهبردهای بیان تقاضا معنادار است و سطح قدرت مخاطب بر روی انتخاب راهبردها تاثیر معنادار می گذاشته و نیز انتخاب راهبردها در هر دو جنس فارغ از تفاوت آنها در سطح قدرت نیست. در رابطه با راهکارهای حمایتی از «وجهه مثبت و منفی» در نظریه ادب زبانی براون و لوینسون (1987) باید گفت که نتایج این پژوهش در زمینه تمایل به ارتباط و تعامل افراد با یکدیگر به عنوان اعضای یک گروه واحد با مفهوم وجهه مثبت سازگار است. همچنین، یافته های این پژوهش متضمن این نکته است که زبان شناسان در مقام برنامه ریزان آموزشی، می بایست به تبیین تفاوت های جامعه شناختی زبان در امر تدریس زبان کردی به غیر کردزبانان بپردازند تا از مشکلات و نقایص احتمالی در ارتباطات و تعاملات فردی این زبان آموزان با افراد کردزبان کاسته شود.