بررسی پرتوزایی محیطی در خاک های مرزی منطقه هویزه

هسته های پرتوزا به صورت طبیعی و مصنوعی در آب، خاک، سنگ و هوا وجود دارند و همه انسان ها در معرض تابش های هسته ای قرار دارند. برخی از فعالیت های بشری مانند استفاده از سلاح های حاوی اورانیوم ضعیف شده در جنگ ها و یا سوانح هسته ای باعث افزایش پرتوزایی محیطی می شوند.  با توجه به نزدیکی هویزه به مناطق جنگی کشور عراق، مطالعه پرتوزایی خاک این منطقه از اهمیت بالایی برخوردار است. در این پژوهش 10 نمونه خاک از منطقه هویزه در نزدیکی مرز عراق مورد مطالعه قرار گرفتند. فعالیت ویژه هسته های پرتوزا با روش بیناب نمایی گاما و با استفاده از آشکارساز فوق خالص ژرمانیومی(HPGe) مدل GCD30195 با بازدهی نسبی 30% تعیین گردید. مقدار فعالیت معادل رادیوم، شاخص خطرپذیری داخلی و خارجی و کمیت های دزسنجی و همچنین ضریب همبستگی پیرسون بین مقادیر رادیوم، توریوم وپتاسیم محاسبه شد. مقادیرمیانگین فعالیت ویژه هسته های238U  ،226Ra ، 232Th ،40Kو 137Cs در نمونه های خاک مورد مطالعه به ترتیب 09/34، 96/34، 84/34، 68/384 و 64/5 برحسب Bqkg-1  بدست آمد. مقادیر Hinو Hextدر نمونه ها به ترتیب از 37/0تا 49/0 و 25/0 تا37/0 تغییر می کند. ضریب همبستگی پیرسون بین تغییرات  226Ra و 232Th  برابر 59/0  به دست آمد که همبستگی متوسطی را نشان می دهد. مقدار میانگین Raeq درنمونه های مورد مطالعه  Bqkg-1 39/114 به دست آمد که از مقدار میانگین جهانی    (Bqkg-169/131)  کم تر است.همه کمیت های رادیولوژیکی نمونه ها درسطح مجاز می باشند و نزدیک به میانگین جهانی است. آثاری از اورانیوم ضعیف شده  در این منطقه مشاهده نگردید.