ارزیابی میزان رویش جنگل در یک دهه با استفاده از قطعات نمونه دایم (مطالعه موردی: بخش گرازبن جنگل خیرود، استان مازندران)

تعیین رویش جنگل از اساسی ترین اهداف و وظایف مدیریت جنگل است، که به علت پیچیده بودن فرایند تعیین حجم و رویش همیشه با چالش هایی برای بخش اجرا همراه بوده است. در یک برنامه ریزی دقیق، دانستن حجم موجودی سرپا و رویش الزامی است. رویش حجمی توده های جنگلی اساس تعیین میزان برداشت سالانه در برنامه ریزی و مدیریت بهره برداری چوب از جنگل به حساب می آید که برداشت این مقدار چوب باعث توسعه پایدار جنگل شده و بدون این که مشکلی هم برای این منابع با ارزش کشورمان ایجاد کند، تا حدودی می تواند نیازهای چوبی کشور را تامین کند.  در این تحقیق که در بخش گرازبن جنگل خیرود در استان مازندران انجام گرفت، با استفاده از 258 قطعه نمونه دایم 10 آری دایره شکل، رویش حجمی و تعداد درختان توده جنگلی به طریقه مستقیم، اندازه گیری و محاسبه گردید. نتایج نشان داد که میانگین تعداد در هکتار درختان به ترتیب برابر با 15/298و 4/290 اصله در سال 1382 و 1391می باشد. حجم در هکتار درختان به ترتیب برابر 8/335 و 7/367 سیلو در سال 1382 و 1391می باشد. گونه راش با وجود آن که 31 درصد  تعداد درختان بخش گرازبن را تشکیل می دهد ولی به لحاظ حجم سرپا 57 درصد موجودی این بخش را تشکیل می دهد.رویش حجمی سالانه 4 سیلو در هکتار و رویش تعداد 8/5- اصله در هکتار و در سال می باشد. در نهایت می توان اشاره کرد که آماربرداری با قطعات نمونه دایم اطلاعات و لازم و آمار دقیق را برای تعیین رویش حجمی و تعداد در اختیار قرار می دهد تا در اجرای مدیریت درست و تصمیم گیری های مناسب یاری رساند. ضمن این که برداشت این مقدار رویش حجمی علاوه بر کمک به اقتصاد، باعث توسعه پایدار جنگل می شود.