مقایسه حرکات چشم دانش آموزان با و بدون نارساخوانی در تکالیف ادراک بینایی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه حرکات چشم (تثبیت و جهش) دانش آموزان با و بدون نارساخوانی در تکالیف ادراک بینایی انجام شد. پژوهش از نوع علی- مقایسه ای و جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع ابتدایی، با و بدون نارساخوانی، مشغول به تحصیل در مدارس عادی خرد و پارسا و نیز مراکز اختلالات یادگیری گوهر مهر و طراوت در شهر تهران در سال تحصیلی 96-97 بودند؛ که 25 دانش آموز نارساخوان و 27 دانش آموز بدون نارساخوانی به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شدند. نمونه گیری به شیوه در دسترس انجام شد و برای جمع آوری داده ها از دستگاه ردیاب چشم مدل SMI-RED استفاده شد. محرک ها شامل 21 تصویر مبتنی بر آزمون تی وی پی اس-3 که از طریق دستگاه ارائه شد. برای تحلیل یافته ها از روش آماری، تحلیل واریانس آمیخته استفاده شد. نتایج نشان داد در کل، تفاوت معنا داری در حرکات چشم دانش آموزان با و بدون نارساخوانی در تکالیف ادراک بینایی وجود نداشت، اما با لحاظ کردن سطوح دشواری تکالیف، دو گروه تفاوت معناداری در مدت زمان تثبیت و جهش چشم نشان دادند. بنابراین، می توان چنین استنباط کرد که منبع مشکلاتی که نارساخوانان به هنگام خواندن تجربه می کنند، در سطح پردازش دیداری نیست و احتمالا در سطح بالاتری از پردازش روان شناختی مشکل دارند. دشواری تکالیف، سبب ایجاد تغییر استراتژی روی حرکات چشم می شود که دانش آموزان نارساخوان از این تغییرات بی بهره اند. لذا این احتمال می رود که بتوان با تقویت ادراک بینایی در یکنواختی الگوی حرکات چشم این گروه از کودکان تغییراتی ایجاد کرد.