اثربخشی درمان شناختی- تحلیلی بر بهبود روابط موضوعی و مکانیسم های دفاعی افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی- تحلیلی بر روابط موضوعی و مکانیسم های دفاعی افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی انجام شد. این پژوهش از نوع تجربی بوده و از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و مرحله پیگیری استفاده شد. نمونه پژوهش شامل 30 مرد مبتلا به اختالل شخصیت مرزی بود که به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. در نهایت پس از افت آزمودنی ها 28 نفر تا پایان مداخالت و ارزیابی ها باقی ماندند. درمان شناختی- تحلیلی برای گروه آزمایش اجرا شد. در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های روابط موضوعی بل و همکاران (1986)و سبک های دفاعی اندرز و همکاران (1993) استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس آمیخته مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که درمان شناختی- تحلیلی در بهبود روابط موضوعی و کاهش دفاع های نوروتیک و رشدنایافته افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی موثر بوده است (0/001>P).درمان شناختی- تحلیلی راهبردی مناسب برای بهبود روابط موضوعی و کاهش دفاع های نوروتیک و رشدنایافته در افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی است و می توان از آن بهعنوان یک شیوه مداخله موثر استفاده کرد.