مقایسه منابع اعتماد به نفس ورزشی در بازیکنان فوتسال زن و مرد

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه منابع اعتماد به نفس ورزشی در بازیکنان فوتسال زن و مرد ماهر بود. روش تحقیق: پژوهش حاضر از نوع علی- مقایسه ای می باشد. جامعه آماری این تحقیق کلیه بازیکنان فوتسال ماهر زن و مرد شرکت کننده در مسابقات لیگ دسته سه کشور بودند. نمونه آماری شامل 222 بازیکن (110 مرد، 112 زن) بودند که به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه منابع اعتماد به نفس ورزشی ویلی (SSCQ) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های t مستقل و فریدمن انجام شد. نتایج نشان داد که، بین برخی از منابع اعتماد به نفس ورزشی بازیکنان ماهر زن و مرد فوتسال تفاوت معنی داری وجود دارد. این تفاوتها در خرده مقیاس های معنی دار شده به جز خرده مقیاس آسایش محیطی، به نفع زنان بود (05/0p<)؛ همچنین بین اولویت های منابع اعتماد به نفس ورزشی بازیکنان فوتسال ماهر زن و مرد تفاوت معنی داری وجود داشت (05/0p<). به طوری که ترتیب اولویت منابع اعتماد به نفس ورزشی در بازیکنان زن و مرد در خرده مقیاس های رفتار رهبری مربی، حمایت اجتماعی و خود ابرازی بدنی با یکدیگر اختلاف داشت و در دیگر منابع با هم مشابه بودند. در هر دو گروه خرده مقیاس آمادگی بدنی/ روانی اولویت اول و خرده مقایس موقعیت دلخواه اولویت آخر بود. این یافته ها بر اساس مدل تجدید نظر شده اعتماد به نفس ورزشی ویلی و کش (2008) قابل تفسیر و تبیین است. بطوری که می توان گفت منابع اعتماد به نفس ورزشی از ویژگی های شخصیتی و مردم شناختی و ویژگی های فرهنگی و محیطی تبعیت می پذیرد.