تاثیر کانون توجه درونی و بیرونی بر نوسان های قامت و فعالیت الکتریکی عضلات ژیمناست های ماهر

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر کانون توجه بر اجرا (نوسان های قامت) و تغییرات فعالیت الکتریکی در عضلات (EMG) ورزشکاران ماهر بود. روش تحقیق: بدین منظور 10 ورزشکار مرد (19-26 سال) دارای دست کم10 سال سابقه فعالیت ورزشی در رشته ژیمناستیک؛ به صورت همطراز شده متقابل تحت دو شرایط کانون توجه درونی (تمرکز بر ساق) و بیرونی (تمرکز بر صفحه تعادل سنج) به اجرای تکلیف تعادل نیمه پویا پرداختند. در هر شرایط توجهی 10 کوشش 20 ثانیه ای گرفته شد. نوسان ها قامت با استفاده از دستگاه تعادل سنج بایودکس و EMG با استفاده از دستگاه ME6000 ثبت و با آزمون t همبسته تحلیل شدند. نتایج نشان داد، تغییر کانون توجه بر اجرا و نوسان های قامت تاثیری نداشت اما EMG تحت شرایط تمرکز بیرونی نسبت به درونی کمتر بود. یافته های این تحقیق (کاهش EMG) از فرضیه عمل محدود حمایت کرد، اما مزایای تمرکز بیرونی برای اجرا در ورزشکاران ماهر را زیر سئوال برد. اگرچه کانون توجه بر عملکرد تعادل ورزشکاران ماهر تاثیری نداشت اما می تواند اثر عمیقی روی رفتار حرکتی و عوامل نروفیزیولوژیک زیربنایی آن داشته باشد، از جمله اینکه با تمرکز بیرنی فعالیت با کارایی بیشتر انجام می شود و این ورزشکاران حداقل در کیفیت حرکت از آن سود خواهند برد.