بررسی انتقال حرکت دودستی نامتقارن به حالت عکس آن: تحلیلی بر نظریه های حرکات دودستی

 هدف پژوهش حاضرارزیابی انتقال حرکات نامتقارن دودستی به حالت عکس آن بود و مدل های مطرح شده در مورد حرکات همزمان دودستی، بویژه مدل برنامه حرکتی تعمیم یافته مورد بحث قرار گرفت. این پژوهش استقلال اندام مجری از حافظه حرکتی با استفاده از یک تحقیق انتقال را نشان می دهد. روش تحقیق: ابزار مورد استفادهاین تحقیق شامل دو دستگاه قلم نوری G-Note7100 که به دو دستگاه لپ تاپ با پورت USB اتصال می یافت، می باشد. آزمودنی های این تحقیق را دانشجویان رشته تربیت بدنی دانشگاه شهید چمران (تعداد 28 نفر) تشکیل دادند که همگی راست دست بودند و تکلیف هماهنگی دودستی نامتقارن را تمرین می کردند. نیمی از آزمودنی ها تکلیف را بصورت دست راست ستاره- دست چپ خط را تمرین می کردند و الگوی انتقال بصورت عکس تمرین بود. نتایج تحقیق حاضر شواهدی قوی از انتقال مثبت حرکت هماهنگی دودستی کشیدن ستاره- خط، به حالت عکس آن رانشان داد. انتقال مثبت بین اندامی در این تحقیق به تاثیر مثبت تجربه قبلی عملکرد مهارتی بوسیله اندام مجری دیگر اشاره دارد و بنابراین استقلال اندام مجری از حافظه حرکتی را نشان می دهد. این انتقال مثبت از نظریه برنامه حرکتی تعمیم یافته اشمیت و ماهیت مستقل مجری از بازنمایی حافظه ای برای مهارت های دودستی حمایت می کند. از نتایج تحقیقات مختلف به همراه تحقیق حاضر شاید بتوان چنین استنباط کرد که استقلال اندام مجری از حافظه حرکتی در حرکات هماهنگی دودستی به تفاوت در ویژگی های خاص حرکت دو دست بستگی دارد. این شواهد نشان می دهد که ارائه حرکتی، مستقل از اندام مجری است که نشان می دهد مهارت حرکتی را می توان به اندام های مجری متنوعی نسبت داد.