تلفیق الگوهای ارزیابی پویا در کلاس های مهارت های نوشتاری به منظور بهبود سطح آگاهی زبانی و بکارگیری راهبردهای فراشناختی

در سال های اخیر ارزیابی پویا به یکی از روندهای رو به رشد در زمینه آموزش و پرورش و بالاخص آموزش زبان های خارجی تبدیل شده است. تحقیق حاضر با بهره گیری از روش ترکیبی (کمی و کیفی) به بررسی تاثیرات دو الگوی متفاوت از ارزیابی پویا (تداخلی و تعاملی) بر آگاهی زبانی و بکارگیری راهبردهای فراشناختی در زبان آموزان ایرانی طی فرآیند آموزش مهارت های نوشتاری پرداخته است. بدین منظور 60 دانشجوی مقطع کارشناسی رشته مترجمی زبان انگلیسی برای شرکت در این پژوهش انتخاب شدند. در زمینه آگاهی زبانی، تحلیل کمی داده ها تفاوت معنی داری بین نتایج به دست آمده از گروه های کنترل و آزمایشی نشان داد، اگرچه هر دو الگوی تداخلی و تعاملی تاثیرات مشابهی داشتند. در زمینه بکارگیری راهبردهای فراشناختی، نتایج تحقیق حاکی از آن بود که هیچیک از الگوهای تداخلی و تعاملی از نظر کمی به ایجاد تفاوت معنی دار در زبان آموزان منجر نشد. با این وجود در جریان مصاحبه های پایان دوره ،دانشجویان شرکت کننده در هر دو گروه آزمایشی (تعاملی و تداخلی) اذعان داشتند که ارزیابی پویا تاثیرات مثبتی بر جنبه های مختلف آگاهی زبانی و بکارگیری راهبردهای فراشناختی آنان داشته است. نتایج این پژوهش می تواند گامی موثر در جهت ادغام فرآیند ارزیابی و آموزش برداشته و تاثیرات ارزیابی پویا بر جنبه های مختلف آموزش زبان های خارجی را بیش از پیش روشن سازد. نتایح این تحقیق می تواند موجب ارتقا بینش و تغییر نوع نگرش دست اندرکاران حوزه آموزش زبان از جمله مدرسین، محققین و تصمیم گیرندگان سیستم آموزشی شود.