تاثیر رفتار درمانی دیالکتیکی بر تنظیم هیجان و ذهن آگاهی در بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی

اختلال دوقطبی، یک اختلال روانی ناتوان کننده است که با دوره های عودکننده افسردگی، مانیا و هیپومانیا مشخص می شود. در پژوهش های اخیر، به تاثیر رفتاردرمانی دیالکتیکی بر تنظیم هیجان و ذهن آگاهی در اختلال دوقطبی کمتر پرداخته شده است. هدف این مطالعه، تعیین تاثیر رفتاردرمانی دیالکتیکی بر تنظیم هیجان و ذهن آگاهی در اختلال دوقطبی است.

شصت بیمار مبتلا به اختلال دوقطبی در مطالعه حاضر شرکت کردند. آن ها به طور تصادفی در دو گروه مداخله (رفتاردرمانی دیالکتیکی تلفیق با دارودرمانی) و کنترل (فقط دارودرمانی) قرار گرفتند. از پرسشنامه ها و آزمون ها، قبل از درمان، پس از 12 هفته مداخله و 3 ماه بعد از مداخله استفاده شد. شرکت کنندگان در گروه مداخله، دوازده جلسه 90 دقیقه ای رفتاردرمانی دیالکتیکی استاندارد برای اختلال دوقطبی دریافت کردند. داده ها با استفاده از تحلیل اندازه گیری مکرر برای مقایسه گروه ها در پیش آزمون، پس آزمون و دوره پیگیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج نشان داد میزان مانیا و افسردگی در گروه مداخله، بعد از 3 ماه درمان و 3 ماه پیگیری کمتر بود اما این کاهش معنادار نبود. همچنین گروه مداخله، بعد از 3 ماه درمان و 3 ماه پیگیری، نمره بالاتری در تنظیم هیجان (0/001<P ,3/52= F) و ذهن آگاهی (0/001<P ,2/47=F) داشت.

رفتاردرمانی دیالکتیکی هم زمان با دارودرمانی می تواند برای بیماران دوقطبی موثر باشد و عملکرد آنها را در تنظیم هیجان و ذهن آگاهی بهبود بخشد.