بررسی شیوع و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی عوامل باکتریایی جداشده از عفونت های مجاری ادراری زنان مراجعه کننده به بیمارستان قائم مشهد

عفونت مجاری ادراری، یکی از رایج ترین عفونت های باکتریایی مشکل آفرین به خصوص در بین زنان می باشد. افزایش مقاومت دارویی ، ضرورت تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی، جهت درمان مناسب را ایجاب می کند. بنابراین، هدف از این مطالعه، بررسی شیوع و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی عوامل باکتریایی جداشده از عفونت های مجاری ادراری زنان مراجعه کننده به بیمارستان قائم شهر مشهد می باشد. این مطالعه توصیفی- مقطعی بر روی 2800 نمونه ادراری به دست آمده از زنان بیمار سرپایی مراجعه کننده به بیمارستان قائم شهر مشهد، طی یک دوره دو ساله 1395- 1394 انجام گرفت . روش نمونه گیری تصادفی ساده و شیوه جمع آوری داده ها، از نوع نمونه برداری میدانی بود. تشخیص باکتری های مورد نظر با استفاده از روش های روتین میکروب شناسی و بیوشیمیایی صورت گرفت و آنتی بیوگرام آن ها با روش انتشار از دیسک (کربی- باوئر) در محیط مولر هینتون آگار صورت پذیرفت. نتایج به دست آمده وارد نرم افزار SPSS ویرایش 22 و توسط آزمون آماری ویلکاکسون و مجذور کای آنالیز شدند. از میان 2600 نمونه ادراری، تعداد 1155 نمونه از نظر باکتریایی مثبت بودند. بیشترین میزان شیوع، مربوط به ایزوله های اشریشیا کلی 640 (55 درصد) ، و کمترین میزان شیوع مربوط به ایزوله های سودوموناس آئروژینوزا 35 (3 درصد) بود. بیشترین مقاومت ایزوله های جداشده نسبت به آنتی بیوتیک آمپی سیلین (25/84 درصد) و کمترین میزان مقاومت نسبت به سیپروفلوکساسین (75/27 درصد) و به دنبال آن ایمی پنم (25/28 درصد) گزارش شد. در این مطالعه، میزان مقاومت دارویی به آنتی بیوتیک های مورداستفاده ی معمول جهت درمان عفونت های ادراری، بسیار بالا بود. بنابراین با توجه به افزایش سریع مقاومت آنتی بیوتیکی، ارزیابی دقیق الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری ها ضروری می باشد.