نقش پروتئین Musashi در اسپرماتوژنز و ناباروری مردها

توقف رونویسی در طی دو مرحله از فرآیند اسپرماتوژنز اتفاق می افتد: بار نخست در اسپرماتوسیت هایی که وارد میوز اولیه می شوند و دیگری در اسپرماتیدهای کروی در حال طویل شدن. این مراحل متوقف شدن رونویسی نیازمند تنظیمات گسترده ی ترجمه هستند. بنابراین وجود کنترل بعد از رونویسی برای تنظیم بیان ژن ضروری به نظر می رسد. در مواردی که مکانیسم های کنترل پس از رونویسی عملکرد غیرطبیعی داشته باشند، فرآیند اسپرماتوژنز مختل می شود. پروتئین های متصل شونده به RNA نقش مهمی در این مکانیسم ها دارند. یک گروه از این پروتئین ها متعلق به خانواده Musashi هستند که نقش مهمی در اسپرماتوژنز دارند و هدف این مطالعه ی مروری، بررسی اهمیت این خانواده از پروتئین ها در طی فرآیند اسپرماتوژنز می باشد. این مطالعه یک مطالعه مروری است و انتخاب مقالات از طریق پایگاه های اطلاعاتی Google scholar،PubMed وScopus  بر اساس واژگان کلیدی صورت گرفت. سپس تمام مقالات انگلیسی زبان مرتبط بین سال های 2018-1994 مورد بررسی قرار گرفتند. مطالعات متعددی نشان داده اند که Musashi 1 در ابتدای اسپرماتوژنز نقش مهمی در تکثیر اسپرماتوگونی ها و گنوسایت ها دارد، در حالی که در اواخر اسپرماتوژنز، این Musashi 2 است که در تمایز اسپرماتوسیت ها و اسپرماتید ها نقشی حیاتی ایفا می نماید. پروتئین های Musashi در فرآیند اسپرماتوژنز نقش حیاتی دارند. در مدل های تراریخت که بیان پروتئین های Musashi  در آن ها کاهش یافته یا متوقف شده است، نقایص پاتولوژیکی شدیدی از جمله غیرطبیعی بودن مورفولوژی اسپرم، آسیب DNA و کاهش قدرت باروری مشاهده شد.