سازش پذیری تطبیقی بوم شناختی-تشریحی دو گونه گون خاک های گچی

گونه Astragalus semnanensis از گون های خاردار از بخشهSemnanensis  و گونه Astragalus fridae ازگون های بدون خار از بخشه Incani هستند. این دو گونه انحصاری منطقه گچی غرب سمنان محسوب می شوند. علاوه بر مطالعات اندک صورت گرفته درباره ریخت شناسی این دوگونه، ارتباط تشریح، پراکنش و سازش پذیری آنها با عوامل خاک و ارتفاع مطالعه نشده است که مقایسه آن هدف این مطالعه است. در این مطالعه تاثیر ارتفاع و وضعیت فیزیکوشیمیایی خاک بر ویژگی های تشریح، ریخت شناسی و ریزریخت شناسی این دوگونه درقالب تحلیل های RDA وCCA  در نرم افزارCanoco 4.5  و نیز شناسایی گونه های گچ زی همراه انجام شد. مقایسه تحلیل های RDA نشان داد گچ بیشترین تاثیر مثبت را بر فراوانی هردو گونه و ارتفاع تاثیر مثبت بسیاری بر فراوانی گونه fridae .A دارد و بر فراوانی گونه A.semnanensis، که اغلب در ارتفاعات پایین تر می روید، اثر منفی می گذارد. هر دوگونه گچ را در سطح روپوست ریشه نگه می دارند و بخشی از گچ واردشده در پارانشیم برگ به صورت کریستال های سولفات کلسیم تجمیع می شوند. سازش پذیری سطح برگ به صورت کرک های متراکم و بلندتر و پایه چسب در A. semnanensis و در fridae A. قطورتر و میان چسب است. افزایش غلظت منیزیم، پتاسیم، EC، سدیم و CaCO3 باعث کاهش فراوانی هردوگونه می شود. گونه هایی مانند cymosum  Acantholimonو Prunus lycioides همراهی خوبی با جامعه A.semnanensis دارند. گونه های Moltkia gypsaceae  و Euphorbia gypsicola نیز همراهی خوبی با Astragalus fridae دارند.