تاثیر8 هفته تمرین مقاومتی بر سطوح آدیپونکتین، مقاومت و حساسیت انسولینی و هموگلوبین گلیکوزیله در مردان دارای اضافه وزن

فعالیت بدنی مهمترین عامل مصرف انرژی در انسان است. انرژی دریافتی می تواند بیان ژنی آدیپونکتین را به طور مثبت یا منفی تنظیم کند. از این رو، ممکن است تغییر در مصرف انرژی از طریق تمرین ورزشی نیز بر میزان آدیپونکتین تاثیرگذار باشد. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر 8 هفته تمرین مقاومتی بر سطح آدیپونکتین، مقاومت و حساسیت انسولینی و هموگلوبین گلیکوزیله در مردان دارای اضافه وزن انجام شد. در این مطالعه نیمه تجربی، تعداد 22 مرد دارای اضافه وزن (0/96±28/76= شاخص توده بدنی و 2/23±31/31= سن) انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تمرین مقاومتی (11نفر) و گروه شاهد (11نفر) قرار گرفتند. تمرین مقاومتی با شدت 55-75 درصد یک تکرار بیشینه، 8 هفته و 3 جلسه در هفته انجام شد. نمونه خونی آزمودنی ها برای اندازه گیری سطوح آدیپونکتین، انسولین و گلوکز خون  به صورت ناشتا، 24 ساعت قبل از شروع و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی اخذ شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک راهه تحلیل شدند. تمرین مقاومتی باعث کاهش معنی دار وزن (0/05>P)، شاخص توده بدن (0/05>P)، انسولین (=0/001P=)، مقاومت انسولین (0/004P=) و افزایش آدیپونکتین (0/001>P) و حساسیت انسولینی (0/025P=) شد. اما تغییرات سطح گلوکز خون (0/201P=) و هموگلوبین گلوکوزیله (0/686P=) از نظر آماری معنی دار نبود. با توجه به اثرات مطلوب تمرین مقاومتی بر سطح آدیپونکتین و ترکیب بدن به نظر می رسد، مشارکت در این نوع تمرینات می تواند باعث بهبود حساسیت انسولینی و کاهش اضافه وزن شده و فاکتور مهمی در کنترل و جلوگیری از ایجاد بیماری های مرتبط با افزایش وزن باشد