بررسی دفاع غیرعامل و امنیت شهروندی در سوییس و ساخت پناهگاه های ضد اتمی

شهرها با توجه به تراکم جمعیتیشان به عنوان اصلی ترین هدف دشمن جهت نا امن ساختن کشور شناخته می شوند، به همین جهت برنامه ریزی کلان در حوزه دفاع غیرعامل و ساخت پناهگاه های عمومی به منظور حفظ جان شهروندان به عنوان مهمترین سرمایه های یک کشور از اساسی ترین عوامل در کاهش آسیب پذیری در مقابل بحران های انسانی و حتی طبیعی می باشد. در ایران همچنان توجه لازم و کافی به پناهگاه ها به عنوان اصلی ترین عامل حفظ جان مردم در مقابل تهدیدات و خطرات، صورت نگرفته است و به شدت نیاز به برنامه ریزی جامع و تدوین آیین نامه های کامل در این راستا احساس می شود. کشور سوییس دارنده بهترین سیستم دفاع شهروندی و بیشترین تعداد پناهگاه های ضد هسته ای در جهان، در زمینه دفاع ملی و محافظت شهروندی یکی از بهترین الگوها در جهان می باشد. درک چگونگی موفقیت این کشور در حوزه دفاع غیرعامل و ساخت پناهگاه های ضد اتمی با استاندارد بالا، از اهداف این مقاله می باشد. با مطالعات موردی (case study) و با دسترسی به اسناد و مدارک دسته اول دولت فدرال همچون قوانین مرتبط با محافظت شهروندی و پناهگاه ها، آیین نامه های ساخت پناهگاه های ضد اتمی، مراجعه به نشریات و روزنامه های سوییس و همچنین حضور نگارنده در محل برای بررسی های دقیق تر، سعی در توضیح و تشریح این امر شده است تا بدین وسیله به درک بهتر از سیستم و سیاست های پناهگاه سازی در این کشور دست یافته و در شکل دهی تفکری جامع در راستای برنامه های دفاع ملی و ساخت پناهگاه های عمومی در کشور، مورد استفاده دست اندرکاران و برنامه ریزان حوزه پدافند غیرعامل واقع شود.