تبیین رابطه گردش شغلی (جابه جایی) و عملکرد کارکنان با تاکید بر کیفیت، رضایتمندی و نوآوری

امروزه داشتن کارکنان انعطاف پذیر، ماهر و چندمهارته شاید برای هر سازمانی و به طور کلی برای هر نظامی یک آرزو باشد و فرصتی برای توسعه مهارت و ایجاد انگیزش فراهم آورد. از جمله راهکارهایی که در حوزه منابع انسانی برای داشتن نیروهای ماهر، با انگیزه و خلاق مطرح می شود، گردش شغلی کارکنان است. این پژوهش با هدف تبیین رابطه گردش شغلی و عملکرد کارکنان ستادپلیس مبارزه با مواد مخدر صورت گرفته است. پژوهش حاضر توصیفی از نوع پیمایشی و جامعه آماری آن کارکنان شاغل در پلیس مبارزه با مواد مخدر است. روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای، ابزار آن فیش برداری و روش گردآوری داده ها، میدانی و ابزار آن پرسش نامه استاندارد گردش شغلی و عملکرد با مقدار الفای کرونباخ 844/0 است. تجزیه وتحلیل داده ها و تایید آزمون فرضیه ها از تحلیل عاملی تاییدی و از روش معادلات ساختاری استفاده شده است. یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهد که گردش شغلی به میزان تقریبا 62 درصد از تغییرات متغیر نوآوری را به طور مستقیم تبیین می کند و از سوی دیگر متغیر گردش شغلی به طور مستقیم، به میزان تقریبا 52 درصد بر متغیر رضایتمندی و به میزان تقریبی 56 درصد بر متغیر کیفیت کار تاثیر دارد. نتایج پژوهش حاکی از معنی دار بودن تاثیر مستقیم گردش شغلی بر متغیرهای عملکرد (نوآوری، رضایتمندی و کیفیت) است.