بررسی مقدار انتشار گازهای مشعل و لزوم سیاست گذاری جهت کاهش انتشار آن

در حال حاضر محیط زیست و انرژی دو متغیر اصلی در توسعه ی کشورها محسوب می شوند. برای کشورهای تولیدکننده ی نفت، این ماده یکی از مهم ترین عوامل تامین بودجه و به گردش درآمدن چرخ های اقتصادی محسوب می شود. بنابراین عمده ی کشورهای وابسته به نفت ناگزیر به افزایش تولید و صادرات هستند. به همراه نفت، گازهای همراه نیز تولید می شوند که سوزاندن آنها یکی از سرچشمه های مهم تولید گازهای گلخانه ای محسوب شده و جمع آوری آنها از اهمیت به سزایی برخوردار است. بر اساس آمار جدید بانک جهانی، ایران با تولید 17/7 میلیارد متر مکعب جایگاه سوم جهان را در تولید گازهای مشعل دارد. راهکارهای بسیاری جهت جلوگیری از سوزاندن گازهای همراه نفت وجود دارد. اما در کشور موضوع سیاست گذاری و قانون گذاری توسط یک رگلاتور برای تبیین برنامه هایی که سرمایه گذاران را جذب کرده و انگیزه های مالی و در کنار آن مجازات را برای آنها تعریف کرده باشد به درستی اجرایی نشده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد مشکلات سیاست گذاری، تعریف نشدن قوانین تنبیهی و تشویقی، محدودیت های مالی و فن آوری و همچنین پراکندگی جغرافیایی گازهای مشعل از جمله مهم ترین علل عدم موفقیت در کنترل و کاهش گازهای مشعل در کشور هستند.