رابطه بین مقابله های معنوی و نشانه های اختلال اضطراب فراگیر در دانشجویان

اختلال اضطراب فراگیر اختلالی جدی، شایع و ناتوان کننده است که منجر به پریشانی و اختلال بسیاری در کارکرد افراد می شود و هزینه زیادی به جامعه تحمیل می کند. مکانیسم ها و عوامل متعددی در ایجاد و تداوم آن دخیل اند. ازاین رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین مقابله های معنوی و نشانه های اختلال اضطراب فراگیر در بین دانشجویان انجام گردید. پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی- همبستگی بود. نمونه بررسی شامل 700نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه های دولتی وابسته به وزارت علوم در شهر تهران در سال 1395 بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای بررسی متغیرهای پژوهش از پرسشنامه های مقابله معنوی (خارژنیسکا، 2015)، نگرانی ایالت پنسیلوانیا (مه یر و همکاران، 1990) و مقیاس کوتاه اختلال اضطراب فراگیر (اسپیتزر و همکاران، 2006) استفاده گردید. داده های پژوهش حاضر به کمک نرم افزارهای آماری SPSSنسخه 24 و لیزرل و با استفاده از شاخص های آمار توصیفی، همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین مقابله های معنوی و همچنین خرده مقیاس های مثبت و منفی مقابله معنوی با نشانه های اختلال اضطراب فراگیر و نگرانی (به استثنای مقابله اجتماعی مثبت) رابطه معناداری وجود دارد (0٫01>p). همچنین، مقابله های معنوی مثبت و منفی پیش بینی کننده نشانه های این اختلال هستند (0٫01>p). به علاوه، مدل مربوط به رابطه بین مقابله های معنوی و نشانه های اختلال اضطراب فراگیر، برازش قابل قبولی با داده ها دارد. نتایج پژوهش حاضر بر اهمیت مقابله های معنوی در تجربه نشانه های اختلال اضطراب فراگیر تاکید دارد. همچنین، این یافته ها بیانگر اهمیت ترکیب عوامل معنوی در طراحی بسته های آموزشی یا مداخله های درمانی برای اختلال اضطراب فراگیر است.