نقش مولفه های مدیریت دانش در توسعه اعضای هیئت علمی دانشگاه های مجری آموزش از دور (طرح الگوی مناسب)

با در نظر گرفتن اهمیت و جایگاه اعضای هیئت علمی در دانشگاه ها، در پیشبرد رسالت ها و ماموریت های نظام آموزش عالی از یک سو و شکل گیری تغییرات سریع در فن آوری ها و چالش های پیش روی هر موسسه آموزشی، همواره نیاز است که تدابیری برای توسعه و بهبود مستمر کلیت این نظام و به طور مشخص ارتقای توانمندی ها، قابلیت های علمی و مهارت های حرفه ای اعضای هیئت علمی از طریق مدیریت دانش مورد توجه قرار گیرد، لذا پژوهش حاضر به نقش مولفه های مدیریت دانش در توسعه اعضای هیئت علمی دانشگاه های مجری آموزش از دور با (طرح الگوی مناسب)می پردازد.

 پژوهش حاضر ازنظر هدف، کاربردی و از نظر روش، ترکیبی از نوع کیفی-کمی بوده است. جامعه آماری این پژوهش، اعضای هیئت علمی دانشگاه های مجری آموزش از دور کشور شامل5101 نفر بوده است. روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای بود و تعداد نمونه بر اساس جدول مورگان 357 نفر به دست آمد. تایید روایی ابزار توسط 15 نفر از خبرگان و پایایی ابزار بوسیله آلفای کرونباخ برای گویه های مدیریت دانش 89/. و گویه های توسعه 91/ .بدست آمد. جهت گردآوری داده ها، بخش کیفی پرسشنامه غیرساختارمند و بخش کمی از پرسشنامه نیمه ساختارمند و ساختارمند استفاده شد. برای نرمال بودن داده‎ها با استفاده از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف و برای تحلیل مسیر و بررسی برازش مدل از معادلات ساختاری با کاربرد(نرم افزار AMOS) و برای تجزیه تحلیل داده ها، از نرم افزارSpss استفاده شد.

در پژوهش حاضر، شاخص های مدیریت دانش(خلق، تسهیم، ذخیره و کاربرد دانش) بر کل شاخص های توسعه(فردی، حرفه ای و سازمانی) تاثیر گذار هستند به طوریکه کل اثر علی مدیریت دانش بر بهسازی 693/0 است وشاخص های برازش مدل، حاصل تقسیم مقدار خی دو بر درجه آزادی برابر با 701/11 است. درمجموع، از 4 شاخص مربوط به برازش مدل، می توان با تسامح گفت مدل از برازندگی نسبتا مناسبی برخوردار است.

 مدیریت دانش به عنوان یک راهبرد آگاهانه در خلق، تسهیم و کاربرد دانش، باعث افزایش عملکرد آموزشی اعضای هیئت علمی در دانشگاه های مجری آموزش از دور شده و اعضاء هیئت علمی نقشی تاثیرگذار بر عملکرد نظام آموزش عالی دارند.