مقایسه اثربخشی آموزش مستقیم و غیرمستقیم بر خلاقیت فراگیران

فرآیند رو به رشد خلاقیت فراگیران در عصر حاضر، توجه پژوهشگران و برنامه ریزان آموزشی را به تحلیل و بررسی آن ها جلب کرده است. لذا، می توان برنامه های آموزشی مدارس را به گونه ای طراحی کرد که زمینه مناسبی را برای افزایش خلاقیت فراگیران فراهم آورند. پژوهش حاضر، با هدف مقایسه اثربخشی آموزش مستقیم و غیرمستقیم تفکر بر افزایش خلاقیت فراگیران انجام شد. این پژوهش طرح گسترش یافته تمام آزمایشی پیش آزمون - پس آزمون چندگروهی با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل فراگیران پسر پایه دهم رشته تجربی دوره دوم متوسطه ناحیه 2 شهر رشت در سال تحصیلی 97-1396 بودند. 400 نفر از فراگیران به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایچند مرحله ای انتخاب و برای غربالگری آزمودنی های دارای خلاقیت پایین از پرسشنامه خلاقیت عابدی استفاده شد. درنهایت 60 نفر از فراگیران دارای خلاقیت ضعیف پس از هم ترازی به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (40 نفره) و یک گروه کنترل (20 نفره) جایگزین شدند. به منظور تحلیل داده ها نرم افزار آماری SPSS استفاده و نتایج در قالب روش های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس گزارش شد. نتایج نشان داد میانگین نمرات در آموزش مستقیم از (61/60) به (67/30) و در آموزش غیرمستقیم از (43/30) به (64/90) افزایش یافته و تفاوت معنی دار وجود دارد. نتایج نشان داد که میانگین نمرات گروه کنترل در پیش آزمون (55/85) و در پس آزمون به (52/25) کاهش یافته است. در تحلیل کوواریانس داده ها، آموزش مستقیم و غیرمستقیم در مقایسه با گروه کنترل با اندازه اثر 0/92 باعث افزایش معنی دار خلاقیت در فراگیران گروه های آزمایش شد (0/001>p). با توجه به این که به کارگیری روش های آموزش مستقیم و غیرمستقیم بر خلاقیت تاثیر مثبت دارد و موجب افزایش خلاقیت فراگیران می شود، بهره گیری از این روش های آموزشی در مراکز آموزشی توصیه می شود.