مقایسه، تعیین کیفیت و ارزیابی فساد فیله های منجمد شده ماهی تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus) وارداتی و پرورش یافته در ایران

یکی از مشکلات فرآورده های تولیدی از فیله های منجمد وارداتی ماهی تیلاپیا مانند ناگت، تلخ شدن این فراورده ها طی نگهداری در شرایط انجماد است. لذا در این تحقیق، کیفیت فیله های منجمد تیلاپیای وارداتی با فیله هایی از آنها که در ایران پرورش یافته است، طی دو ماه نگهداری ارزیابی و روند فساد در آنها مقایسه گردید. طبق نتایج ارزیابی ها (ترکیبات تقریبی، تیوباربیوتوریک اسید (TBA)، اسیدهای چرب آزاد (FFA)، هیپوزانتین (HX)، فرمالدئید (FA)، دی متیل آمین (DMA)، پپتیدهای محلول در تری کلرواستیک اسید (TCA)، حلالیت پروتئین، الکتروفورز، پروفایل اسید چرب) میزان DMA و TCA فیله های وارداتی بترتیب 6/0میلی گرم DMA-N در هر 100 گرم نمونه و 35/0میلی مول تیروزین در گرم نمونه بود که نسبت به  DMAو TCA فیله پرورشی در زمان صفر (بترتیب 2/0 میلی گرم DMA-N در هر 100 گرم نمونه و 18/0 میلی مول تیروزین در گرم نمونه) بالاتر و محتوای پروتئین آنها (65/15 درصد در فیله وارداتی و 60/18درصد در فیله پرورشی)کمتر بود. در نتیجه، بالا بودن میزان پپتیدها و تولید آنها طی فرآیندهای بعدی در فیله های منجمد وارداتی، می تواند دلیل تلخی فرآورده های تولید شده از آنها باشد.