بررسی میزان آگاهی و چگونگی نگرش معلمان شهر سنندج به اهدای عضو

امروزه، پیوند عضو درمان نهایی بیماران در مراحل پایانی اختلال در عملکرد اندام هاست. با توجه به اهمیت اهدای عضو و نقش مهم معلمان در افزایش آگاهی و بهبود نگرش قشری گسترده از جامعه، پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان آگاهی و چگونگی نگرش معلمان شهر سنندج به مساله ی اهدای عضو انجام شد. روش تحقیق در مطالعه ی حاضر، توصیفی تحلیلی (مقطعی) است. در همین راستا، 250 معلم شاغل در مدارس متوسطه ی اول و دوم شهرستان سنندج، به روش نمونه گیری خوشه ای، در سال تحصیلی 1397-1396، انتخاب و پرسش نامه ی میزان آگاهی و چگونگی نگرش به اهدای عضو را تکمیل کردند. داده ها با نرم افزار SPSS 20 با استفاده از آزمون آماری هم بستگی و تی مستقل و تحلیل واریانس آنوا تجزیه و تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد 152 نفر (60/8%) آگاهی متوسط و 92 نفر (36/8%) آگاهی بالا درباره ی اهدای عضو داشتند. نگرش 166 نفر (66/4%) از معلمان، متوسط و 81 نفر (32/4%) بالا بود. 90/8درصد از معلمان نیز، کارت اهدای عضو نداشتند؛ درحالی که 144 نفر (57/6%) تمایل داشتند این کارت را دریافت کنند. ازآنجاکه میزان آگاهی و نگرش مثبت اکثریت معلمان در حد متوسط بوده و بیشتر آن ها دارای کارت اهدای عضو نبودند و با توجه به اثرگذاری این قشر در افزایش فرهنگ اهدای عضو و آگاهی دانش آموزان، آموزش فرهنگیان و ایجاد زمینه های مناسب برای بالابردن آگاهی و نگرش مثبت آن ها درباره ی اهدای عضو، ضروری است.