سوریه و ایران، دوست یا متحد
نویسنده:
چکیده:
روابط سوریه و ایران را می توان از قدیمی ترین روابط بین ایران و یک کشور عربی نام برد. این رابطه اگرچه هرگز به سطح روابط استراتژیک ارتقای کامل نیافت، اما عمدتا در سطح روابط نسبتا خوب باقی مانده است. اصل و سطح این روابط در برهه های متفاوت تاریخی، همواره موجب دلخوری دولت های عربی و غربی بوده، اما هرگز تاکنون منجر به قطع این روابط نگردیده است. سوریه چرا به جمهوری اسلامی ایران نزدیک تر شده است؟ فرضیه مقاله نشان می دهد که سوریه به منظور ایجاد موازنه در برابر تهدیدات رژیم اسرائیل، توازن قدرت در جهان اسلام و تثبیت اوضاع داخلی به روابط نزدیک تر با جمهوری اسلامی ایران گرایش پیدا کرده و نقش متحد را ایفا می کند. هدف پژوهش، تبیین ریشه ها، دلایل، چرایی و چگونگی روابط نزدیک دو کشور است. در این پژوهش که با روش توصیفی-تحلیلی و با نوآوری درآمیختن سه سطح ملی، منطقه ای و فرامنطقه ای، نسبت به سایر تحقیقات با موضوع مشابه صورت گرفته، درنهایت این نتیجه به دست آمده است که سوریه با تقویت بیش ازپیش ارتباط با جمهوری اسلامی ایران، بین سه موضوع تثبیت اوضاع داخلی (وجه ثبات)، مقابله با تهدید اسرائیل (وجه امنیت ملی) و توازن قدرت در جهان اسلام (وجه منافع ملی) بر محور موازنه تهدید، پل زده است.
کلیدواژگان:
زبان:
فارسی
انتشار در:
صفحات:
95 تا 116
لینک کوتاه:
https://www.magiran.com/p2011045
مقالات دیگری از این نویسنده (گان)
-
هوش مصنوعی و ثبات استراتژیک؛ آموزه ای ادراکی در زمینه توسعه ابعاد نظامی هوش مصنوعی در کشورهای آمریکا و روسیه
صدیقه آذین، مهدی هدایتی شهیدانی*،
نشریه مطالعات راهبردی آمریکا، پاییز 1403 -
نقش آمریکا در تحولات سیاسی افغانستان (2021-2001)
رضا سیمبر*، سید محمدتقی موسوی،
نشریه پژوهش های روابط بین الملل، زمستان 1402