تحلیل مفهومی تروریسم (بازشناسی ابعاد و رویه های مبارزه با آن در اسناد بین المللی)

تروریسم، یکی از پراستفاده ترین واژگان در محاورات و نوشتارهای معاصر است که پرتکراری کاربرد آن حتی بر تبلورهای اساسی ترین نیازهای بشر دیروز و امروز، نظیر صلح، امنیت، نیز فزونی یافته و سبقت گرفته است. واژه تروریسم همواره با بحران معنایی روبه رو بوده است. شاید بتوان این واژه را یکی از جنجال برانگیزترین واژگان کلیدی قرن بیست ویک تلقی کرد. تروریسم یکی از واژه های مبهم عرصه بین الملل است که به علت پیچیدگی مفهوم و مصادیق آن با نوعی بحران معنا در تعریف و تحدید قلمرو آن مواجه هستیم. تعاریفی که از تروریسم و ابعاد آن ارائه شده است بیش از آنی که منطبق بر عینیت گرایی[1] و پذیرش دوگانگی ارزش/ واقعیت[2] باشد برگرفته از ساخته های گفتمانی و تبلیغی است. نگارنده در این مقاله با علم به وضعیت عنوان شده در مقام تحلیل مفهومی تروریسم و بازشناسی ابعاد آن ازنظر نوع و گونه برآمده و سپس رویه های مبارزه با این معضل تهدیدکننده صلح و امنیت بین الملل در اسناد بین المللی را مورد واکاوی و بررسی قرار می دهد.