ارزیابی فعالیت آنتی هیپوکسی گل سیر در موش سوری

عدم تعادل بین عرضه کم و مصرف زیاد اکسیژن منجر به هیپوکسی بافتی شود که با ایجاد استرس اکسیدتیو، عموما مرگ سلولی ایجاد می شود. ترکیبات آنتی اکسیدان می توانند فعالیت آنتی هیپوکسی نشان دهند. سیر فعالیت آنتی اکسیدانی خوبی دارد، اما فعالیت آنتی هیپوکسی گل این گیاه گزارش نشده است.در این تحقیق فعالیت آنتی هیپوکسی گیاه مورد بررسی قرار گرفت. اثر محافظتی عصاره متانلی گل سیر در مقابل مرگ و میر ناشی از هیپوکسی در موش سوری با سه مدل هیپوکسی بررسی شد. آنالیز واریانس یک سویه و متعاقب آن نیومن کولز به منظور تعیین اختلاف بین میانگین ها به کار رفت. اثرات محافظتی بالایی در تمامی مدل ها به اثبات رسید. اثرات به خصوص در مدل خفگی بسیار بالا بود. عصاره در دوزmg/kg  125، اثری معادل فنی توئین از خود نشان داد (05/0> P). در دوزmg/kg  250، بسیار قوی تر از فنی توئین بود (001/0< P). در هیپوکسی، به طور معنی دار و وابسته به دوز، زمان زنده ماندن نسبت به کنترل افزایش یافت. دوز 125 mg/kg زمان مرگ را نسبت به گروه کنترل به تاخیر انداخت (68/±5 20/31، 001/0< P). در دوز mg/kg 5/62 نیز زمان زنده ماندن را افزایش داد (05/0< P). در مدل جریان خونی، عصاره در دوز mg/kg 125، زمان زنده ماندن را افزایش داد (05/0< P)، اما در دوز mg/kg 5/62، تاثیری نداشت (05/0> P). عصاره متانلی گل سیر، اثر محافظتی(در مدل هیپوکسی) بسیار خوبی در تمامی مدل های هیپوکسی در موش از خود نشان دادند.