بررسی نقش گردشگری در توسعه پایدار روستایی با تاکید بر ابعاد اقتصادی، مطالعه موردی: شهرستان فومن

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش گردشگری در توسعه پایدار روستایی با تاکید بر ابعاد اقتصادی، در شهرستان فومن انجام گرفت. تحقیق حاضر به لحاظ هدف از نوع کاربردی و از حیث روش توصیفی و تحلیلی است. جامعه آماری تحقیق عبارت است از کلیه سرپرستان خانوار 12 روستای شهرستان فومن که هدف گردشگری هستند. تعداد خانوار شامل 2019 خانوار و جمعیت 12 روستای هدف مطالعه 7256 نفر بودند. روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم برگزیده شد. با استفاده از فرمول برآورد حجم نمونه کوکران تعداد نمونه آماری 324 سرپرست خانوار نفر تعیین شد. ابزار اندازه گیری پرسش نامه محقق ساخته مشتمل بر 35 سوال و چهار مولفه بود. پایایی پرسش نامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 73/0 به دست آمد. اطلاعات حاصل از پرسش نامه ها با استفاده از آزمون های علامت و فریدمن تحلیل شد. بر اساس نتایج آزمون علامت در فرضیه اصلی مشخص شد که از نظر جامعه محلی بین گردشگری روستایی و توسعه پایدار اقتصادی رابطه معنی داری وجود دارد. در فرضیه فرعی 1 مشخص شد که بین گردشگری و افزایش اشتغال در روستاهای مورد مطالعه رابطه معنی داری وجود دارد، همچنین، در فرضیه فرعی 2 مشخص شد که بین گردشگری و افزایش سطح درآمد روستاییان رابطه معنی داری وجود دارد و در فرضیه 3 مشخص شد که بین گردشگری و افزایش ثروت روستاییان رابطه معنی داری وجود دارد. بین تاثیر پیامدهای گردشگری در توسعه پایدار اقتصاد روستایی اولویت وجود دارد. این اولویت ها به ترتیب اهمیت عبارت از 1- درآمد زایی، 2- اشتغال زایی و 3- پایداری اقتصاد روستا هستند.