تاثیر تمرینات زودهنگام استقامتی بر بهبود ضایعات مغزی در ناحیه ی CA1 هیپوکامپ و بیان پروتئین A2A به دنبال سکته ی ایسکمیک مغزی در موش صحرایی

ایسکمی/رپرفیوژن مغزی، باعث ایجاد آسیب های ساختاری و عملکردی در هیپوکامپ می شود. فعالیت فیزیکی، یک روش ضروری و کارآمد در توان بخشی زودهنگام پس از سکته ی مغزی است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر 8 هفته تمرین استقامتی زودهنگام بر روی تردمیل، بر بهبود نورون های ناحیه ی CA1 هیپوکامپ و بیان پروتئین A2A به دنبال ایسکمی/رپرفیوژن مغزی در موش صحرایی نر بود. 21 سر موش صحرایی نر نژاد Wistar به طور تصادفی به سه گروه (Sham، ایسکمی و کنترل و نیز ایسکمی و تمرین) تقسیم شدند. موش های گروه ایسکمی و تمرین، 24 ساعت پس از القای ایسکمی به مدت 8 هفته، 5 روز در هفته روی نوار گردان دویدند. ایسکمی با انسداد هر دو شریان کاروتید مشترک به مدت 45 دقیقه ایجاد شد. از آزمون Ladder برای بررسی وضعیت عملکردی و از رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین (H&E) جهت بررسی میزان مرگ نورونی استفاده گردید. همچنین، جهت بررسی بیان پروتئینی، از روش Immunohistochemistry استفاده شد. ایسکمی مغزی، با افزایش مرگ سلول های عصبی ناحیه ی CA1 هیپوکامپ و کاهش عملکرد شناختی و یادگیری حرکتی در حیوانات همراه بود. تمرین زودهنگام به طور معنی داری باعث کاهش مرگ سلولی و کاهش اختلال شناختی و یادگیری حرکتی شد. همچنین، بیان پروتئین A2A در گروه ایسکمی وتمرین نسبت به گروه ایسکمی + کنترل، تفاوت معنی داری نداشت. تمرین زودهنگام روی نوار گردان، به عنوان یک محرک توان بخشی، موجب اثرات محافظتی در برابر مرگ سلولی و بهبود عملکرد حرکتی خواهد شد.