تبیین فضایی رتبه بندی توسعه یافتگی شهرستان های استان مرزی ایلام

امروزه یکی از جنبه های برجسته توسعه نیافتگی در سطح کشور، توزیع فضایی نامتعادل امکانات و خدمات مختلف است. این سطح نامتعادل توسعه نیافتگی در بین مناطق نشان می دهد که نابرابری در برخی از شاخص ها، روند رو به رشدی داشته است. این رویه در مناطق مرزی، ملموس تر می باشد تا جایی که به صورت سلسله مراتبی موجب رشد فزاینده نخست شهرها و عقب ماندگی تدریجی سایر شهرها در مناطق مرزی گردیده است. ازجمله مباحث مطرح شده و قابل بررسی در این زمینه، سطح سنجش توسعه یافتگی سکونتگاه ها در مناطق مرزی می باشد. ازاین رو پژوهش حاضر، با چنین هدفی و با به کارگیری شاخص های ترکیبی چون اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، زیرساخت های شهری و با استفاده از مدل waspas به سنجش توسعه یافتگی شهرستان های استان مرزی ایلام پرداخته است. نتایج تحقیق نشان دادند علی رغم توسعه نیافتگی استان نسبت به سایر استان ها، شدت نابرابری های توسعه در بین شهرستان های این استان بالا بوده به گونه ای که شهرستان ایلام با برخورداری بیشتر از خدمات و امکانات ازلحاظ توسعه یافتگی از شهرستان های دیگر، فاصله زیادی دارد. طبق تجزیه وتحلیل های به دست آمده از مدل waspas شهرستان ایوان با ضریب 343/0 بعد از شهرستان ایلام رتبه دوم، شهرستان آبدانان با ضریب 327/0 رتبه سوم توسعه را کسب کرده اند و شهرستان های سیروان، بدره و ملکشاهی به ترتیب ازجمله شهرستان های با سطح توسعه یافتگی پایین می باشند.