شناسایی نشانگرهای SNP آگاهی بخش مرتبط با صفات و شاخص های رشد ریشه، کارایی مصرف آب و کارایی تعرق در گندم دوروم با استفاده از تحلیل ارتباط در گستره ژنوم (GWAS)

با هدف بررسی کنترل ژنتیکی صفات و شاخص های رشد ریشه و هم چنین ارزیابی کارایی مصرف آب و کارایی تعرق گیاه در ژرم پلاسم گندم دوروم، از تحلیل ارتباط در گستره ژنوم استفاده شد. تعداد 3321 نشانگر SNP پلی مورف تثبیت شده در گندم دوروم (با حداقل 5 درصد الل مینور) با استفاده از مدل آماری خطی آمیخته (MLM) روی صفات ارزیابی شده در یک جمعیت ساختارمند متشکل از سه زیر جمعیت (112ژنوتیپ) برای تحلیل ارتباط استفاده شد. مشخص شد که طول ریشه-های بذری با نشانگرهایی روی کروموزوم های A2 و B1 ارتباط داشت درحالی که طول ریشه های گسترش یافته تحت کنترل قسمت هایی از کروموزوم های A1 و B6بود. وزن ریشه نیز با نشانگرهایی روی کروموزوم های B2 و B5 ارتباط معنی دار داشت. حجم ریشه با نشانگری روی کروموزوم B7 مرتبط بود. به همین ترتیب، برای سطح ریشه و قطر ریشه نیز نشانگرهای پیوسته ای که بخش عمده ای از تغییرات این صفات را کنترل می کردند شناسایی شد. تعداد 20 نشانگر آگاهی بخش برای صفت کارایی مصرف آب شناسایی شد. از این نشانگرها 11 مورد روی ژنومA (کروموزوم های 1، 2، 3، 5 و 6) و نه مورد نیز روی ژنوم B گندم دوروم قرار داشت (کروموزوم های 2، 3 و 4). کارایی تعرق در گندم دوروم نیز کنترل ژنتیکی داشت و کروموزوم های A2، A3 و A6 از ژنوم A و کروموزوم های B2 و B3 نیز از ژنومB در کنترل این صفت مشارکت داشتند. در چنین مواردی که تعداد اندکی نشانگر بخش عمده ای از تغییرات یک صفت را کنترل می کنند، می توان با گزینش ژنومی در جمعیت های اصلاحی در حال تفرق در حداقل زمان به ژنوتیپ های ایده آل رسید.