توسعه مدل ریاضی کاسه نشست روسازی و تعیین فاصله بهینه ژئوفن های دستگاه افت وخیز سنج ضربه ای (FWD)

هدف از انجام این تحقیق، ارائه یک مدلی ریاضی به منظور مدل سازی پیوسته کاسه نشست روسازی با استفاده از داده های افت وخیز سطح روسازی و تعیین موقعیت بهینه افت وخیز سنج های مربوط به دستگاه افت وخیز سنج ضربه ای است. برای این منظور10000 مقطع روسازی انعطاف پذیرمختلف با استفاده از نظریه ارتجاعی چندلایه ای تحلیل و سپس پایگاه داده مربوط به افت وخیزها در نه فاصله شعاعی مختلف برای مقاطع مختلف روسازی ایجاد شد. نتایج نشان می دهد که ضریب رگرسیون مربوط به برازشمعادله پیشنهادیبه کاسهنشستدر کلیه موارد بیش از 99/0 است که نشان دهنده برازش بسیار خوب معادله پیشنهادی به کاسه نشست روسازی است. به منظور تعیین بهترین فاصله شعاعی جهت قرار دادن ژئوفن ها، تمامی سناریوهای مربوط به انتخاب 4، 5، 6 و 7 ژئوفن از 9 ژئوفن بررسی شد و در هر مورد، 5 سناریوی برتر انتخاب گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که بهترین فاصله شعاعی برای 6 ژئوفن برابر 1830-1220-915-457-203-0 میلی متر و بهترین فاصله شعاعی برای 7 ژئوفن برابر 1830-1220-915-457-305-203-0 میلی متر است.