ارزیابی فعالیت ضدمیکروبی باکتری های جدا شده از روده، آب و رسوبات محیط پرورش میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei) درمنطقه چوئبده آبادان

با استفاده از پروبیوتیک ها به عنوان ارگانیسم هایی که می توانند سبب افزایش سلامتی و مقاومت به بیماری ها در میزبان شوند، می توان مصرف آنتی بیوتیک ها را در آبزی پروری کاهش داد. در این بررسی ابتدا اقدام به جداسازی باکتری های اسیدلاکتیک، انتروکوکوس و باسیلوس ها از روده، آب و رسوبات محیط پرورش میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei) درمنطقه چوئبده آبادان گردید و سپس خاصیت ضدمیکروبی باکتری های جدا شده علیه باکتری های بیماری زای ویبریو هارویی، یرسینیا روکری، آئروموناس هیدروفیلا و لاکتوکوکوس گارویه به دو روش کشت خطی و چاهک گذاری در آگار (انتشار در آگار) مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج به دست آمده هیچ کدام از جدایه های باسیلوس و انتروکوکوس با هر دو روش فوق خاصیت ضدمیکروبی علیه باکتری های بیماری زا نداشتند ولی اکثر جدایه های باکتری های اسیدلاکتیک دارای خاصیت ضدمیکروبی بودند. سپس سه جدایه باکتریایی با بالاترین قدرت ضدمیکروبی (جدایه های 93، 94 و 95) با استفاده از توالی ژنS rRNA16 تعیین هویت گردیدند و هر سه جدایه بعد از توالی یابی سویه هایی از لاکتوباسیلوس پلانتاروم مشخص گردیدند. لذا براساس نتایج این تحقیق، ازاین جدایه ها پس از بررسی های برون تنی و درون تنی، می توان جهت اهداف پروبیوتیک در صنعت پرورش آبزیان به خصوص میگو در کشور استفاده نمود.