پترولوژی و ژئوشیمی سنگ های آتشفشانی جوان مناطق کوه سیاه و طهمورث کردستان

در شمال خاوری سنندج، در پهنه ی ساختاری سنندج - سیرجان، سنگ های آتشفشانی کواترنری کوه سیاه و طهمورث، رخنمون دارند. از فنوکریست های این سنگ ها می توان به اولیوین و کلینوپیروکسن اشاره کرد. این سنگ-های متآلومینوس ترکیبی از بازالت، تراکی بازالت و بازالت هاوائیت داشته و سرشتی شوشونیتی و آلکالن دارند. محیط تکتونیکی پیدایش این سنگها درون صفحه ای ارزیابی شده است. بر اساس مطالعات ژئوشیمی ذوب در محدوده ی گارنت - اسپینل لرزولیت، انجام گرفته است. این سنگ های بازیک، از عناصر LILE غنی شدگی داشته و مقادیر کمتری از عناصر HFSE داشته اند. عناصر LREE نیز دارای فراوانی بیشتری از عناصر HREE هستند. غنی شدگی ازLREE را می توان به تاثیر تحولات ماگمایی (عمق زیاد و درصد ذوب بخشی کم) و محیط تکتونیکی تشکیل این سنگ ها، نسبت داد. تهی شدگی قابل توجه از HREE را می توان به باقی ماندن گارنت در فاز تفاله و عدم مشارکت این کانی در فرایند تولید مذاب مرتبط دانست. این آلکالی بازالت ها از نوع غنی از نئوبیوم بوده و با مختصات معرفی شده برای آنها از قبیل Sr/Y>25، La/Yb>14 و Rb/Sr و Yb اندک، همخوانی دارند. لیکن برای اثبات این نکته نیاز به تحقیقات ایزوتوپی وجود دارد.