اثر ضد باکتریایی عصاره گیاه شنگ بر استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، باسیلوس سوبتیلیس، اشرشیا کلی و سالمونلا تیفی در شرایط آزمایشگاهی

گیاه شنگ با نام علمی Tragopogon graminifolius متعلق به خانواده آستراسه میباشد. در طب سنتی از گیاه شنگ برای درمان زخمهای گوارشی، اختلالات کبدی، خونریزی، عفونت ریوی و زخمها استفاده میشود. هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثر ضد باکتریایی عصاره گیاه شنگ بر استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، باسیلوس سوبتیلیس، اشرشیا کلی و سالمونلا تیفی در شرایط آزمایشگاهی بود. در این مطالعه تجربی، از روش های دیسک دیفیوژن و چاهک آگار)قطر هاله عدم رشد(، حداقل غلظت مهارکنندگی)میکرودایلوشن براث و معرف تری فنیل تترازویلیوم کلراید(و حداقل غلظت کشندگی)پورپلیت(برای ارزیابی فعالیت ضد میکروبی عصاره گیاه شنگ بر استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، باسیلوس سوبتیلیس، اشرشیا کلی و سالمونلا تیفی استفاده شد. قطر هاله عدم رشد با افزایش غلظتهای عصاره شنگ افزایش یافت. بیشترین قطر هاله عدم رشد در روش چاهک آگار با قطر 22 میلیمتر مربوط به باکتری استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس بود. حداقل غلظت مهارکنندگی عصاره آبی گیاه شنگ برای استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، باسیلوس سوبتیلیس، سالمونلا تیفی و اشرشیا کلی به ترتیب برابر با 64 ، 256 ، 256 و 256 بود. عصاره گیاه شنگ دارای اثر ضد باکتریایی مناسبی بر سویه های مورد بررسی داشت. پیشنهاد میگردد برای استفاده از این گیاه، مطالعات بیشتری در شرایط in vitro و in vivo انجام گیرد تا بتوان از این گیاه برای درمان بیماری های عفونی و کنترل رشد میکروارگانیسمهای بیماری زا استفاده نمود.